Μου αρέσει το στέκι δίπλα στο ποτάμι. Όλες τις ώρες της μέρας και τη νύχτα. Όλες τις εποχές και τώρα το φθινόπωρο που η φύση με ένα γλυκό και ήσυχο τρόπο αλλάζει το τοπίο και όλα αποκτούν μια πιο “δραματική” διάθεση. Στην αυλή του απολαμβάνεις τον καφέ ή το ποτό σου και νοερά ακολουθείς τη ροή του. Και αποβάλλεις ό,τι βαραίνει τη σκέψη, ό,τι κουράζει το βλέμμα, ό,τι απορρυθμίζει το θυμικό. Μου αρέσει το στέκι δίπλα στο ποτάμι.
Αλλά και ο εσωτερικός χώρος του έχει τη δική του ταυτότητα κι αυτό με ξεκουράζει από την τυποποίηση των επαναλαμβανόμενων ντιζάιν που επιβάλλει μια βιομηχανοποιημένη αισθητική. Εδώ έχει τέχνη, χρώματα, θετικά vibes, συνταιριασμένο αρμονικά ένα εναλλακτικό ύφος που διαπερνά και τα τρία επίπεδα φιλοξενίας. Έχει ανθρώπινα μεγέθη και προσωποποιημένες σχέσεις, με ένα λόγο προσφέρει ένα αναλογικό σύστημα διασκέδασης που το εκτιμούμε περισσότερο όσο απομακρύνεται.
Και για άλλα Μου αρέσει το στέκι δίπλα στο ποτάμι. Για την καλή εξυπηρέτηση, για την επιλεγμένη μουσική του, για τα καθαρά ποτά του και για την αίσθηση που μου αφήνει ότι πέρα από τον σεβασμό στις παρέες που το προτιμούν, αναπέμπει σεβασμό και στον όμορφο χώρο δίπλα στο ποτάμι της πόλης. Για όλα αυτά Μου αρέσει το Me gusta.
