Γράμματα από τη Λιβαδειά12

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου

Λιβαδειά 30 Δεκεμβρίου 2018

Αγαπητέ Γιάννη,

Κρίνοντας από τις χριστουγεννιάτικες διακοπές θα συμφωνήσω μαζί σου στο ότι υπάρχουν κάποιοι που δεν τους άγγιξε η οικονομική κρίση. Αλλά αυτό εξηγείται. Αντίστοιχα υπάρχουν κάποιοι άλλοι που δεν νιώθουν την πνευματική και την καλλιτεχνική φτώχεια παρότι είναι φανερή σε εκείνους που έχουν μια σχέση με τον πολιτισμό.

Η πιο καθολική μορφή της κρίσης είναι η αξιακή. Κι αυτή την αισθάνονται όλοι. Και όσοι την προκάλεσαν και όσοι την υφίστανται. Η κοινωνία έχει χάσει τον προσανατολισμό της, οι νέοι δεν γνωρίζουν τι επιτρέπεται και τι απαγορεύεται. Ο ηθικός ακρωτηριασμός μιας ολόκληρης γενιάς και το εσκεμμένο χάος που ακολούθησε για να καλυφθούν τα εγκλήματα και η λεηλασία έχουν προκαλέσει σύγχυση και κυρίως αγωνία. Οι τριγμοί μιας (αν)ηθικής τάξης που πεθαίνει σκεπάζουν ακόμα το κλάμα του αυστηρού οπωσδήποτε νεογέννητου παραδείγματος.

Μια αντανάκλαση της αξιακής κρίσης είναι η πολιτική κρίση που αυτή, ναι, είναι από όλους αισθητή. Βέβαια αυτό είναι αναμενόμενο γιατί στις εποχές της κρίσης τα αξιώματα καταλαμβάνονται από τους τελευταίους της κλίμακας, εκείνους τους ιδιοτελείς και κουτοπόνηρους που προσπαθούν να επωφεληθούν από τις δυσμενείς περιστάσεις. Μαυραγορίτες της πολιτικής δηλαδή. Το κόμματα, τα φθαρμένα και διεφθαρμένα κόμματα, τους δέχονται για να δώσουν την εντύπωση της ανανέωσης και ο πολύς κοσμάκης το τρώει χωρίς να σκεφτεί ότι οι δήθεν ανανεωτές είναι χειρότεροι από τους προηγούμενους.

ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Το μέτρο της πολιτικής φτώχειας που δέρνει την Ελλάδα είναι η αφόρητη κοινοτοπία του λόγου. Αν παρακολουθήσεις μια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Λιβαδειάς και καταφέρεις να ξεπεράσεις την μία ώρα παρακολούθησης παίρνεις δώρο μια άδεια λαϊκής αγοράς, ενώ αν είσαι τόσο απελπισμένος ώστε να τη δεις ολόκληρη παίρνεις δώρο οποιονδήποτε κοινόχρηστο χώρο θέλεις, έτσι κι αλλιώς και οι άλλοι δωρεάν τους εκμεταλλεύονται.

Από την άποψη αυτή μόνο ως χιουμοριστική παρέκβαση μπορεί να θεωρηθεί η συζήτηση για τα τραπεζάκια έξω της Λιβαδειάς στην τελευταία συνεδρίαση της χρονιάς και με τις απουσίες εκείνων που νοιάζονται για την πόλη.

Φοβισμένοι δημοτικοί σύμβουλοι που μασούσαν τα λόγια τους επικύρωσαν για μια ακόμα χρονιά την άθλια εικόνα της πόλης στο ζήτημα της καταπάτησης των κοινόχρηστων χώρων από τα καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Μερικοί αφελείς πιστεύουν ότι με άλλη απόφαση θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα της κατάληψης. Εγώ σε διαβεβαιώνω ότι τα παιδιά αυτού του πολιτικού συστήματος που δημιούργησαν τη γνωστή τριτοκοσμική εικόνα δεν θέλουν και δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα. Γιατί ζουν από αυτό. Και για να μην υπεκφεύγω σου λέω ότι εγώ το πρόβλημα θα το έλυνα με βάση την αρχή ότι ο πολίτης πρέπει να νιώθει ελεύθερος όταν τηρεί τον νόμο κι όχι όταν τον καταπατά. Και σίγουρα όχι όταν ανταλλάσσει την ψήφο του με μερικά τραπεζοκαθίσματα στον πεζόδρομο.

ΖΙΩΓΑΣ

Το ατόπημα του Γιώργου του Ζιώγα να απευθυνθεί στη δήμαρχο αποκαλώντας την Παναγιού (όπως είναι το επίσημο βαπτιστικό της) έγκειται στην κακογουστιά – ακόμα και η προσβολή χρειάζεται ένα επίπεδο. Θυμάμαι στην αυλή του 1ου Δημοτικού τη δεκαετία του ’70 οι χαμηλότερης επίδοσης μαθητές κορόιδευαν τους συμμαθητές και κυρίως τις συμμαθήτριες για το όνομά τους. Στο Γυμνάσιο πια το έκοψαν κι αυτοί, δεν είχε ούτε καν πλάκα. Με την ευκαιρία να σου πω ότι το Παναγιού είναι συνηθισμένο στα αρβανιτοχώρια της Ελλάδας ενώ εξαιρετικά όμορφο -κι αγαπημένο για μένα- είναι το γνήσια αρβανίτικο Γιούτσε που είναι  φυσικά η Παναγιώτα.

ΔΗΜΑΡΧΕΙΟ

Για τη μελέτη του δημαρχείου Λεβαδέων, μάι φρεντ, θα είμαι συνοπτικός. Η επιλογή της κας Πούλου είναι οικονομικώς συμφέρουσα για τον Δήμο. Αισθητικώς μένει να το δούμε στην υλοποίηση. Διαδικαστικώς η υπόθεση αυτή προσέθεσε ένα μικρό λιθαράκι στα αίσχη που έχουν γίνει στην αίθουσα του Παλαιού Δημαρχείου όλα αυτά τα χρόνια.

ΚΥΡΙΑΚΟΣ

Λίγο πριν βγει το 2018 η ΝΔ κατέγραψε νέο ιστορικό χαμηλό, Γιάννη μου. Γιατί τι άλλο είναι το δημόσιο φτύσιμο από τον Σταμάτη τον Μαλέλη, εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ Κορυδαλλού ή όπως είναι εσχάτως γνωστό ΚΙΝΑΛ, και μάλιστα μετά από τόσες υποκλίσεις του -από κοντά είσαι πολύ καλύτερος-Κυριάκου;

ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ

Μετά τα κοκορέτσια του Φίλη στη Λιβαδειά, όπως πρώτος έμαθες, ήταν η σειρά μιας 25κιλης προβατίνας στη Θήβα να χρησιμοποιηθεί ως δείγμα του ότι ο διεθνισμός δεν αντιστρατεύεται τις τοπικές παραδόσεις όπως οι κακόβουλοι μοναρχοφασίστες διαδίδουν. Σε γνωστή ταβέρνα της πόλης του Κάδμου ο υποψήφιος δήμαρχός της κ. Ανδρέας Τουλουμάκος παρέθεσε δείπνο στον ΓΓ του ΚΚΕ κ. Δημήτρη Κουτσούμπα και σε άλλα τοπικά στελέχη.  Οπως αντιλαμβάνεσαι φίλε τα πιρούνια αναστέναξαν, για την επανάσταση δεν σου εγγυώμαι ότι έχουν ωριμάσει οι συνθήκες ακόμα.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ

Γιάννη μου, θα κλείσω με μια επισήμανση που θα πρέπει να τυπώσεις και να κορνιζάρεις εις το γραφείον σου εν όψει των πολιτικών μαχών του 2019: Αυτοί που μπορούν τα μεγάλα μπορούν και τα μικρά. Αυτοί που μπορούν τα μικρά σπάνια μπορούν τα μεγάλα. Αν το σκεφτείς καλά, θα δεις ότι αυτό πρέπει να κάνουμε.

Αίσιον και ευτυχές το 2019! Χρόνια Πολλά σ’ εσένα, στην οικογένειά σου, σε όλον τον κόσμο.

Ταύτα και μένω

Δ.Λ.