Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Λιβαδειά 17 Δεκεμβρίου 2018
Αγαπητέ Γιάννη,
δεν γέμισε λένε το Αλεξάνδρειο στη Θεσσαλονίκη ο Τσίπρας το Σάββατο όταν προσπάθησε να υπερασπιστεί την επαίσχυντη Συμφωνία των Πρεσπών -επαίσχυντη με την κακή έννοια σαν τη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ. Εγώ πάλι δεν έχω κανένα λόγο να τον υπερασπιστώ αλλά θα σου υπενθυμίσω ότι ποτέ ο Αλέξης δεν είχε κομματικό στρατό, το Παλέ δεν το γέμισε ούτε πριν κερδίσει τις εκλογές το 2015. Το μεγάλο όπλο του Τσίπρα στην εσωτερική πιάτσα παραμένει η χαμηλή ποιότητα των αντιπάλων του. Εκεί ποντάρει και με το δίκιο του, στην αποστροφή που προκαλούν στο εκλογικό σώμα οι άλλοι πρωταγωνιστές του πολιτικού συστήματος.
- Οπως ο Μητσοτάκης που στο 12ο συνέδριο της ΝΔ κατέστησε σαφές ότι αν κερδίσει τις εκλογές δεν θα ακυρώσει τη Συμφωνία των Πρεσπών: “H ΝΔ δεν θα κυρώσει τη συμφωvία των Πρεσπών, ούτε τώρα, ούτε στην επόμεvn Boυλή, ούτε ποτέ”. Όπως αvτιλαμβάvεσαι ο Κυριάκος λέει στο πόπολο πως αν η συμφωνία των Πρεσπών επικυρωθεί από τη Boυλή, αυτός θα την σεβαστεί. Για το ίδιο εξάλλoυ είχε δεσμευτεί και στην Süddeutsche Zeitung στις 20 loυλίου και από αυτήν την θέση δεν έχει μετακιvnθεί.
- Οι δύο όψεις του νομίσματος, οι δύο εκδοχές της αφήγησης που εκμεταλλεύεται τη χώρα, ο Τσίπρας και ο Μητσοτάκης, αποτελούν τη θλιβερή κατάληξη της μεταπολίτευσης όπως σημειώνει και η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung σε άρθρο της για την Ελλάδα με τίτλο: “Το ταξίδι προς την Ιθάκη δεν ξεκίνησε ποτέ – Επιβίωσε το παλαιό σύστημα στην Ελλάδα”. Οι Ελβετοί συνάδελφοι αλλιώς μαθημένοι δεν αντιλαμβάνονται ότι αυτός ήταν και είναι ο σκοπός του Τσίπρα και γι’ αυτό σιγοντάρει ο Μητσοτάκης -για να επιβιώσει το παλαιό σύστημα. Κι ο πιο αδαής, ο πιο καλοπροαίρετος αν παρατηρήσει τη χλιαρή στάση τους-όχι μόνον στα Μνημόνια- αλλά και στα εθνικά θέματα και ακόμα και στο τεράστιο για την Ελλάδα θέμα της μετανάστευσης με τη συμφωνία του Μαρακές (που πέρασε χωρίς συζήτηση στη Βουλή) καταλαβαίνει ότι η χώρα παραμένει δέσμια του άθλιου παρελθόντος της.
- Από αυτή τη διαχρονική παθογένεια προκύπτουν και οι αντιφάσεις που αν δεν ήταν πικρές, αν δεν αναφέρονταν σε χαμένες ζωές και σε σκορπισμένα όνειρα νέων ανθρώπων, θα έβγαζαν πολύ γέλιο. Οπως η πρόσκληση Μηστοτάκη στους νέους Ελληνες -που ξενιτεύτηκαν μη αντέχοντας το σαθρό μεταπολιτευτικό failed sate- να γυρίσουν πίσω σε μια χώρα την οποία ο ίδιος είχε μόλις πριν χαρακτηρίσει διεφθαρμένη, κατεστραμμένη, με υπερβολικούς φόρους και τεράστια προβλήματα. Μόνο εγώ μεταφράζω ότι ο Κυριάκος ψάχνει για κορόιδα/νέα φορολογικά υποζύγια που υποτίθεται ότι θα αφήσουν την οργανωμένη Γερμανία ή την Αγγλία για να έρθουν στην Ελλάδα της οικογενειοκρατίας, της αναξιοκρατίας, της ρεμούλας, της διαφθοράς και της απάτης;
- Βέβαια υπάρχουν και στην Ελλάδα ευκαιρίες για νέους. Οπως για την Κατερίνα τη Νοτοπούλου που πριν περάσει τα τριάντα έχει από απλή καθαρίστρια γίνει υφυπουργός και τώρα μαθαίνω ότι θα διεκδικήσει και τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Ομως μην κοιτάς την Κατερίνα, αυτή εκτός από το ταλέντο της, εργάστηκε πολύ σκληρά από μαθήτρια. Πού; Στο κόμμα Γιάννη μου, στο κόμμα. Στην πιο αποδοτική μπίζνα στην Ελλάδα από την εποχή του Γκρούεζα κι ακόμα πιο πίσω.
Οχι ότι οι άλλες πολιτικές δυνάμεις έχουν κάτι ενδιαφέρον να πουν στους Ελληνες. Οχι. Αλλά θεωρώ κακοήθεια αυτό που μου μεταφέρεις ότι συζητιέται στους κύκλους της ιντελιγκέντσιας του Λονδίνου πως δηλαδή ο Λαφαζάνης με τη μετάβασή του το Σάββατο στο Παρίσι διέλυσε και τα Κίτρινα Γιλέκα. Ο Παναγιώτης μπορεί να ξέρει λίγα πράγματα από πραγματική πολιτική αλλά είναι οργανωτικός και αρκετά μονολιθικός για να εκληφθεί ως λικβινταριστής.- Τα Κίτρινα Γιλέκα έχουν ακόμα δρόμο. Προέκυψαν σαν μια νέα μορφή αντίδρασης ακριβώς επειδή οι παλιές όπως τα συνδικάτα έχουν οριστικά χρεοκοπήσει, έχουν οριστικά επιλέξει πλευρά. Οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες είναι απλοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας που ζητάνε μια επιστροφή στην δική τους κανονικότητα, μια επιστροφή που είναι -όπως εσύ που δουλεύεις στο Σίτι γνωρίζεις- αδύνατη και με τον τρόπο αυτό θα βυθίζονται όλο και περισσότερο στην απόγνωση. Κι ενώ το πολυδιαφημισμένο προϊόν Μακρόν ως σύγχρονος τρόπος πολιτεύεσθαι απογοητεύει τους κατασκευαστές του το παιχνίδι θα κριθεί στη σφαίρα του φαντασιακού των ανθρώπων που κινητοποιούνται: Θα καταφέρουν να συγκροτήσουν ένα νόημα για το κίνημά τους; Θα κατορθώσουν να δώσουν στη διαμαρτυρία τους ένα θετικό πρόσημο; Αν ναι τα Κίτρινα Γιλέκα θα μας απασχολήσουν για πολύ καιρό καθώς τα εγκλήματα της παγκοσμιοποίησης είναι συνεχή και η πίεση στη μεσαία τάξη αφόρητη. Αν όχι θα αποτελέσουν και οι Γάλλοι προδρομικό φαινόμενο της κοινωνικής και γεωπολιτικής έκρηξης που έρχεται -από τα πιο επίσημα χείλη πια.
- Οπως ο ο αρχηγός του βρετανικού στρατού σερ Νικ Κάρτερ που συνέκρινε την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στη διεθνή σκηνή με τις συνθήκες που επικρατούσαν πριν το ξέσπασμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρέλειψε να μας πει ποιος διαμόρφωσε αυτές τις συνθήκες αλλά στο κάτω κάτω δεν έχει σημασία. Ο μεγάλος πόλεμος πλασάρεται ως η μόνη διέξοδος για τη βαθιά, τη συστημική κρίση του δυτικού μοντέλου που την αποτυχία της δεν μπορεί να κρύψει η κοινωνία του θεάματος.
- Ανακοινώθηκε το ψηφοδέλτιο του ΚΙΝΑΛ για τη Βοιωτία, χωρίς τις εκπλήξεις που περίμενες. Συμπαθητικοί άνθρωποι από όσα ακούω κι από το λίγο που τους ξέρω οι Γιώργος Μουλκιώτης, Αρης Καρβούνης, Κατερίνα Κοσκοβόλη και Βασίλης Κόλλιας. Ομως ΠΑΣΟΚΟΙ; Το 2018; Τι άλλο να σου πω;
- Πάντως θα πλαισιώσουν φαντάζομαι την αρχηγέσσα ή αρχηγίνα (ωραίο το συριζέικο;) του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννηματά που θα μιλήσει την Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου στην Αλίαρτο. Και θα την βοηθήσουν να απαντήσει στα ερωτήματα που μου θέτουν κι εμένα απλοί, αγνοί ψηφοφόροι του παλιού, του ορθόδοξου ΠΑΣΟΚ: Πώς τα στελέχη και οι μεγαλοπαράγοντες του Κινήματος απέκτησαν περιουσίες που ούτε εφοπλιστές δεν έχουν; Γιατί οι κορυφαίοι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ οδηγούνται ο ένας μετά τον άλλο στη φυλακή, οι περισσότεροι για ατιμωτικά αδικήματα; Εξυπηρετεί το ΚΙΝΑΛ τα υπέρογκα δάνεια προς τις τράπεζες ή πάει να τη βγάλει καθαρή σε βάρος του κοσμάκη που στενάζει;
- Γιορτινές μέρες και ανάβουν τα χριστουγεννιάτικα δέντρα στις πλατείες δίνοντας της ευκαιρία στους τοπικούς παράγοντες να φωτογραφηθούν με παιδιά και μανάδες, με χαμόγελα και φωτάκια. Ασφαλώς, Γιάννη μου, είναι φανερό πως πίσω από τα ζήτω των αμαθών δημοσιογραφούντων, την κίβδηλη λάμψη των βραβεύσεων και τα αγορασμένα εγκώμια δεν μπορεί να κρυφτεί η διάβρωση των θεσμών και η ηθική, πολιτιστική και παραγωγική απαξίωση στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης. Μια παράταση αγοράζουν κι αυτή όχι πάντα.
- Και στα μέρη μας άναψαν τα δέντρα. Η δήμαρχος Λεβαδέων κα Πούλου φωτογραφήθηκε στη Λιβαδειά και με τον κ. Θηβαίο και με την κα Παπαθωμά. Εκλογική χρονιά το 2019, φέτος είμαστε του χρόνου δεν είμαστε που λέει ο λόγος-πολιτικά φυσικά γιατί από υγεία είναι και οι τρεις ακμαιότατοι. Η κάλπη κρύβει πάντα εκπλήξεις -παρά την προσπάθεια των δήθεν δημοσκοπήσεων να χειραγωγήσουν τον κόσμο. Τώρα αυτό το κρίσιμο που με ρωτάς ποιος από τους τρεις κινδυνεύει να μην είναι στη φωτογραφία του χρόνου τα Χριστούγεννα, δεν θα σου το απαντήσω ακόμα.
- Πάντως σε πληροφορώ ότι από όσους υποψηφίους για τις αυτοδιοικητικές εκλογές γνωρίζω στη Βοιωτία καλά -off the record- λόγια ακούω μόνο για τον Ηλία Τραμπάκουλο στη Θήβα. Για τους άλλους ο κόσμος είναι από κουμπωμένος ως ανοιχτά αρνητικός -πράγμα που προοιωνίζεται μεγάλες εκπλήξεις.
- Οσο για τις αποκαλύψεις που μου ζητάς θα σου επισημάνω για μια ακόμα φορά ότι βιάζεσαι. Βιάζεσαι πολύ. Φυσικά και θα γίνουν, αλλά στην ώρα τους για να έχουν και αποτέλεσμα. Θα θυμάσαι στον Οιδίποδα Τύραννο όπου ο Σοφοκλής βάζει στο στόμα του παρεξηγημένου Κρέοντα τα θεία λόγια:
- “Θα ᾽ρθει καιρός να καταλάβεις δίχως λάθη, αφού τον άνθρωπο τον δίκαιο ο χρόνος δικαιώνει.
Αρκεί μια μέρα μόνο και τον κακό θα ξεσκεπάσεις άνθρωπο“.
Αρκεί μόνο μια μέρα λοιπόν.
Ταύτα και μένω.
Δ.Λ.
