Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Λιβαδειά 14 Δεκεμβρίου 2018
Αγαπητέ Γιάννη,
Συνάντησα έναν υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο και του λέω αληθεύει ότι θα αλλάξετε τη Λιβαδειά;
-Ναι, μου λέει με ενθουσιασμό. Θα κάνουμε αυτό κι αυτό κι αυτό κι αυτό και μερικά άλλα συνθήματα του 1990, μη σου πω του 1979.
-Ποιοι του λέω πάλι
-Αυτός κι αυτός κι αυτός. Και από ΝΔ και από ΠΑΣΟΚ στελέχη, μου γυρνάει θριαμβευτικά.
-Θα σας ειδοποιήσουμε του λέω.
Καλά δεν του είπα;
Να διευκρινίσω ότι δεν είναι από το συνδυασμό του υποψηφίου υποψηφίου που επιμένει ότι είναι η σειρά του να δοκιμαστεί, για να μην έχουμε ανακρίσεις.
- Συζητήθηκε μάι φρεντ η υπόθεση του 13ου και 14ου μισθού (όπως βλακωδώς λέγεται ενώ η ορθή διατύπωση είναι “επιδόματα εορτών και αδείας”) των δημοτικών υπαλλήλων στο Δημοτικό Συμβούλιο Λιβαδειάς. Πολλοί άνθρωποι του ιδιωτικού τομέα μου τηλεφώνησαν και μου επισήμαναν ότι ούτε ένας από τους “μνημονιακούς μένουμεευρωπαίους” της αντιπολίτευσης δεν τόλμησε να εναντιωθεί στα νέα βάρη που επωμίζονται οι φορολογούμενοι στην περίπτωση που ο αγώνας των εργαζομένων ευοδωθεί. Δεν αποτελεί έκπληξη, για τις ψήφους γίνεται το αλισβερίσι στους Δήμους, για τις άλλες ψήφους και η πιεστική παρέμβαση της κεντρικής εξουσίας με όργανο τους δημάρχους, τους δικούς της. Οσο για τις δήθεν αρχές των “μένουμεευρώπη” είναι για το πόπολο -στοιχειώδες Γιάννη μου. Προσωπικά δεν μου αρέσει ο τρόπος διεκδίκησης, ένας συνδικαλισμός παλαιοπασοκικής κοπής, παρωχημένος και αντιαισθητικός που απαιτεί δηλώσεις αποποίησης. Ομως δεν θα είχα αντίρρηση οι εργαζόμενοι στο δημόσιο να πληρώνονται αξιοπρεπώς -και οι ΙΔΑΧ των Δήμων ασφαλώς. Αλλά με μια συμφωνία: κάποιοι από αυτούς που δεν, να εργάζονται κιόλας.
- Γιάννη, ο χιονιάς ενέσκηψε όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή και η συνεδρίαση του Συντονιστικού Οργάνου Πολιτικής Προστασίας έγινε όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή. Για την τελευταία πενταετία μας λένε ότι έχουν εξασφαλιστεί από το αρμόδιο υπουργείο 3.400.000€. Δεν χρειάζεται να σου πω ότι αν υπάρχουν τόσα λεφτά το παραγόμενο έργο είναι απελπιστικά φτωχό. Κι η γνώμη μου είναι ότι το καλύτερο όπλο πολιτικής προστασίας για τους αιρετούς της μεταπολίτευσης είναι η κοντή μνήμη του λαού -μαζί με τη καλοκαιρία, στη Βοιωτία τουλάχιστον.
- Η πλήρης αποτυχία της νυν δημοτικής αρχής του κ. Υπερήφανου έχει ανοίξει την όρεξη σε πολλούς στον Δήμο Ορχομενού. Κάθε μέρα ανακοινώνεται κι από μια υποψηφιότητα αλλά η πιο αξιόλογη είναι αυτή που δεν έχει ανακοινωθεί ακόμα -και που θα έχει -αν βρεθεί η συνισταμένη στη γωνία ανιδιοτέλειας και ουσίας- αντισυστημικά χαρακτηριστικά.
- Στη Θεσσαλονίκη μεταβαίνει σήμερα ο Τσίπρας επιμένοντας στο λάθος που από παλιά είναι γνωστό πως είναι χειρότερο από το έγκλημα -στην πολιτική. Σου τα έχω γράψει πολλές φορές -σήμερα θα βάλω απλώς ένα βίντεο που εμένα με συγκινεί και τον Αλέξη τον εκνευρίζει, πολύ όμως. Αυτή είναι η διαφορά μας με τον Αλέξη. Και είναι θεμελιώδης.
https://www.youtube.com/watch?v=oOB8rxmtYaE
- Η τρομοκρατική ενέργεια στο Στρασβούργο δεν ξέρω αν θα βγάλει τον Μακρόν από τη δυσχερή θέση φίλε μου αλλά πάντως ήρθε στην κατάλληλη στιγμή για να το κάνει, για να παράσχει τις δικαιολογίες για εκείνο το δοκιμασμένο εργαλείο για το οποίο γράφαμε: την επίκληση της εθνικής ενότητας στη βάση της δημόσιας ασφάλειας . Και στην ουσία να νομιμοποιήσει την υπερβάλλουσα βία τους καθεστώτος που θα γίνεται όλο και πιο δολοφονική και θα επιχειρήσει να πτοήσει τους διαδηλωτές με τα Κίτρινα Γιλέκα-μικροαστοί και μεσαιοταξίτες οι περισσότεροι. Ο θάνατος του τρομοκράτη του Strasburg Cherif Chekatt είναι ακόμα πιο βολικός και μοιάζει κι αυτός να έρχεται από το παρελθόν. Η έκπληξη για την άτακτη υποχώρηση του Μανολάκη έχει δώσει τη θέση της στην απογοήτευση για τους εγχώριους σοσιαλφιλελεύθερους. Αλλά γιατί; Κι ο Μακρόν ένα τραπεζικό προϊόν είναι -αυτός κυρίως. Στη διαφήμιση φαίνεται τέλειο, με ζευγάρια που παίρνουν το πρωινό τους στη μεζονέτα τους. Αλλά όταν έρχεται ο λογαριασμός αντιλαμβάνεσαι ότι σε ληστεύουν. Ωμά και ανελέητα. Ωσπου να βάλεις τις φωνές, οπότε φαίνεται η θρασυδειλία τους.
- Για την αποφυλάκιση του Ριχάρδου σου έγραψα. Το μεγάλο ερώτημα και το ακόμα μεγαλύτερο έγκλημα είναι άλλο: Πού διοχετεύτηκε ο χρυσός των ελληνικών οικογενειών; Και γιατί;
- Πλησιάζουν οι γιορτές και δεκάδες είναι πια οι εκδηλώσεις -με κρατική επιχορήγηση. με σπατάλη χρημάτων των φορολογουμένων σχεδόν όλες. Θεάματα αμφίβολης αισθητικής και χαμηλής ποιότητας. Αλλά έχουν πέσει πάνω τους αττέλεβοι και κηφήνες και έχουν γίνει το νέο σαράκι που κατατρώει τα ταμεία των δήμων και των περιφερειών. Τα δικά μας δηλαδή. Αττέλεβος είναι η λέξη της οποίας πρέπει να βρεις τη σημασία -νομίζω ότι είναι εύκολο από τα συμφραζόμενα.
- Γιάννη μου, όσα ζήσαμε αλλά και όσα ανοίγονται μπροστά μας είναι πολύ ασήμαντα σε σχέση με εκείνα τα ακριβά που κρατάμε μέσα μας. Να το θυμάσαι αυτό. Σε συνάρτηση -όχι και πολύ μακρινή- με το ότι το κεντρικό ζήτημα δεν είναι να περισώσουμε τις προκαταλήψεις ή τη βολή μας. Αλλά την πόλη.
Ταύτα και μένω
Δ.Λ.
Το τι γίνεται στον ιδιωτικό τομέα δεν είναι λόγος να περικόπτονται επιδόματα εργαζομένων στον δημόσιο. Η αξιολόγηση θα ήταν ένας τρόπος. Όσο για το πως διεκδικουνται τα διάφορα τέτοιες στρούγγες τέτοιο γάλα. Αυτοί είναι οι συνδικαλιστες γιατί αυτοί είναι οι πολιτικοί. Σαν μία μυστική αόρατη συμφωνια εκεί που σταματούν οι μεν ξεκινάνε οι δε και ο κύκλος πάντα φαύλος.
Μιst σωστός.
Δημητρη συνεχισε.
Τσϊπρας ο μεγας ψευτης της νεοτερης ιστορϊας.Δυστυχώς πολλοί Λιβαδειτες ποδοπατούσαν ο ένας τον άλλον να τον αγγϊξουν ως άγιο λείψανο όταν ήρθε εδώ.Η γνωστή προσπάθεια του μηδενικοϋ που ψαχνει να βρεί μονάδα εμπρός του για να πάρει αξϊα.Πόνταραν σε λάθος άλογο όμως…
Και ακόμα τα ίδια μυαλά έχουν….
Ο Τσίπρας είναι το άλλοθι.
Είναι τραγικό να πιστεύουμε ότι το δυναμικό της χώρας αποτελείται από αυτούς τους πολιτικούς και αυτούς συνδικαλιστές. Ο τρόπος που θα αλλάξει αυτό χρειάζεται επεξεργασία αλλά αλίμονο αν αποδεχτούμε μοιρολατρικά την βύθιση στην επιδεινούμενη σήψη.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι πληρώνονται καλύτερα από τους ιδιωτικούς και δουλεύουν κάτω από καλύτερες συνθήκες. Αν είναι να δοθούν λεφτά, να δοθούν σε ανέργους ή ιδιωτικούς υπαλλήλους.
Το δράμα των ιδιωτικών υπαλλήλων είναι τεράστιο αν σκεφθεί κανείς ότι εκτός των άλλων έχουν να κάνουν σε πολλές περιπτώσεις με κρατικοδίατους επιχειρηματίες ή με απλά λαμόγια. Οσο για το πού πρέπει να δοθούν λεφτά πρέπει πρώτα να σκεφτούμε από πού θα βρούμε τα λεφτά.