Γράφει Το παραβάν
Ανεβαίνω την Ελ. Βενιζέλου. Όμορφος δρόμος. Νεοκλασικά διώροφα, περασμένες αρχοντικές εκζητήσεις. Ποικιλόχρωμοι ένοικοι και γλώσσες. Στη στροφή προς την πλατεία της Μητρόπολης με καλεί ο ήχος των πηγών της Έρκυνας. Η ομορφιά του τοπίου πολυθρυλημένη κι εκστατική. Απείραχτη στα μάτια μου, η απείραχτα τα μάτια όταν ατενίζουν την ομορφιά και την αλήθεια; Δεν απαντήθηκαν αυτά. Όπως δεν απαντήθηκε κανένα σπουδαίο.
Κατηφορίζω την Στρατηγού Ιωάννου. Παλιά αρχοντικά κι εδώ μπαλκονάκια κι εξώστες σε μια εσωστρεφή εποχή. Αδεια ισόγεια καταστήματα, άδειες ματιές, καμία έκπληξη, καμιά αγωνία. Κάποτε πολύ ζωηρός δρόμος.
Και δεν άστραφτε τίποτα. Γιατί τίποτα δεν έχει λάμψη και φως.
Η πόλις μαραίνεται μαζί με τους κατοίκους της.
Βe continued.
Quiz: Ποσα καλαθάκια απορρημάτων υπάρχουν σε αυτοϋς τους δρόμους εως τέρμα Κρύα?….
Quiz: Ποσα καλαθάκια απορρημάτων υπάρχουν σε αυτοϋς τους δρόμους εως τέρμα Κρύα?….