Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου στις 8.00 μ.μ. αναμένεται το τηλεοπτικό διάγγελμα του Εμανουέλ Μακρόν προς το γαλλικό έθνος. Ο Γάλλος πρόεδρος, του οποίου η δημοτικότητα έχει κατακρημνιστεί κάτω από το 20%, θα επιχειρήσει -σύμφωνα με τα ειωθότα- να κατασκευάσει μια νέα συναίνεση στην βάση της κλονιζόμενης δημόσιας τάξης για να κάμψει το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων. Η συνταγή, δοκιμασμένη αλλά όχι πάντα αποτελεσματική, είναι γνωστή: μια θεατρική έκκληση για εθνική ενότητα, λελογισμένη ικανοποίηση αιτημάτων, στην ανάγκη μια δυο παροχές, το γαλλικό grandeur και το λατινικό divide et impera (διαίρει και βασίλευε).
Δεν αποκλείεται το αντίδοτο του Μακρόν να δώσει μια παράταση στο σύστημα, κυρίως αν αποδειχθεί ότι τα Κίτρινα Γιλέκα δεν διαθέτουν υψηλή θεωρητική κατάρτιση και μια φωτισμένη ηγεσία που θα αναλάβει τη διαχείριση της ήδη επιτυχημένης εκστρατείας τους.
Παρότι διακρίνονται ιδεολογικά χαρακτηριστικά πίσω από την εξέγερση, δεν υπάρχει αμφιβολία για την υλική βάση των κινήτρων που ξεσήκωσαν χιλιάδες πολιτών στην πιο δυναμική διαμαρτυρία, η οποία με τη σειρά της ανάγκασε το καθεστώς Μακρόν στην πιο άγρια καταστολή με κοντά 2.000 συλλήψεις. Το project Ενωμένη Ευρώπη που ξεκίνησε με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992 αναδεικνύει έναν νικητή και πολλούς ηττημένους. Η Γερμανία είναι η ωφελημένη της εσκεμμένα λανθασμένης αρχιτεκτονικής του ευρώ και η Γαλλία (που ξεκίνησε ως ισότιμος εταίρος) μένει όλο και πιο πίσω στον διεθνή καταμερισμό εργασίας και επομένως στον διεθνή καταμερισμό της εξουσίας. Τα δομικά προβλήματα του γαλλικού καπιταλισμού εμφανίζονται ανάγλυφα και στους αριθμούς στη σύγκριση (για το 2017) με τη Γερμανία:
- το γερμανικό ΑΕΠ ήταν 3,7 τρισ. δολάρια (4ο στον κόσμο) έναντι 2,58 τρισ. του γαλλικού (6ο στον κόσμο). Για τη σύγκριση, το ελληνικό ΑΕΠ είναι ~200 δισ. δολάρια, 19 φορές μικρότερο από το γερμανικό.
- το γερμανικό εμπορικό πλεόνασμα ήταν 281,267 δισ. δολάρια, ενώ η Γαλλία είχε εμπορικό έλλειμμα 89,52 δισ.
- το δημόσιο χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ ήταν 63,9% για το Βερολίνο έναντι 98,5% για το Παρίσι.
- το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 44.659 δολάρια για την Γερμανία και 38.678 για την Γαλλία.
- το γερμανικό κράτος είχε πλεόνασμα 38,4 δισ., ενώ το γαλλικό έλλειμμα 67 δισ.
- οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση (στοιχεία για το 2014) ήταν 193,37 δισ. για το Βερολίνο (11,14% του προϋπολογισμού) έναντι 154,46 δισ. για το Παρίσι (9,66%) – και το ποσοστό είναι που έχει σημασία.
- οι δημόσιες δαπάνες για την υγεία ήταν 353,22 δισ. (19,65% του προϋπολογισμού) για τη Γερμανία έναντι 245,74 δισ. (15,69%) για τη Γαλλία.
- οι δαπάνες για την άμυνα ήταν το 2017 45,14 δισ. δολάρια για τη Γερμανία (2,73% του προϋπολογισμού) έναντι 58,63 δισ. για τη Γαλλία (4,01%)
- η καταμετρημένη ανεργία ήταν (στοιχεία Οκτωβρίου 2018) 3,3% στη Γερμανία και 8,9% στη Γαλλία.
Στις αξιολογήσεις των διεθνών οίκων Moody ‘s, S&P και Fitch η Γερμανία βαθμολογείται με ΑΑΑ, όμως η Γαλλία με ΑΑ. Επίσης είναι σημαντικό ότι στην κατάταξη ανταγωνιστικότητας η γερμανική οικονομία είναι στην 3η θέση παγκοσμίως, ενώ η γαλλική στη 17η, με τα στοιχεία του 2018. Οσον αφορά στην καινοτομία, η Γερμανία βρίσκεται στην 9η θέση και η Γαλλία στη 15η. Φυσικά για την ανάγνωση των στοιχείων πρέπει να ληφθεί υπ’ όψιν ότι -με εκτιμήσεις του 2017- η Γερμανία είχε 82.850.000 κατοίκους, η δε Γαλλία 67.221.943. Αντίστοιχα, οι μετανάστες στη Γερμανία ανέρχονταν σε 12.165.183 και αποτελούσαν το 14,68% του πληθυσμού, ενώ στη Γαλλία 7.902.783 ή το 11,76% του πληθυσμού. Ενδεικτικό της διαφοράς της παραγωγικής βάσης των δύο χωρών είναι ότι το 2017 κατασκευάστηκαν 5.645.581 αυτοκίνητα στη Γερμανία, έναντι 2.227.000 στη Γαλλία.
* Tα στοιχεία αντλήθηκαν από το www.countryeconomy.com
Είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς ότι με εξαίρεση τις αμυντικές δαπάνες η Γερμανία υπερτερεί της Γαλλίας σε όλους τους άλλους τομείς. Αυτός είναι ένας από τους πιο βασικούς λόγους που στη Γερμανία δεν γίνονται σχεδόν ποτέ μαζικές εξεγέρσεις, ενώ στη Γαλλία πολύ συχνά. Η εκλογή Μακρόν επιχείρησε να καλύψει το χάσμα αυτό. Αυτή ήταν η στόχευση, γι’ αυτό και η Γαλλία ήταν στην πρώτη γραμμή εναντίον του Ασαντ στη Συρία και στην πρώτη γραμμή μιας βίαιης αναδιάρθρωσης της οικονομίας της. Μιας προσαρμογής που είναι σχεδιασμένη από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο για να βελτιώσει τη σχετική θέση των πλουσίων, να επιδεινώσει τη θέση της μεσαίας τάξης και να φτωχοποιήσει τους μικροαστούς.
Εν τω μεταξύ νέες δυναμικές κινητοποιήσεις προγραμματίζουν για το προσεχές Σάββατο, 15 Δεκεμβρίου, τα Κίτρινα Γιλέκα που μέσα από τη σελίδα τους στο Facebook μιλούν για την τελική επίθεση. Οι Αγανακτισμένοι στην Ελλάδα και οι Ποδέμος στην Ισπανία δεν είχαν αποτέλεσμα. Η Γαλλία ίσως είναι μια άλλη υπόθεση.
Δημήτρη συνεχϊζεις να γράφεις εξαιρετικά άρθρα τον τελευταϊο καιρό.
Το ευρώ και η ενωμένη Ευρώπη θα διαλυθεί αφοϋ πρώτα οι επι μέρους χώρες ζητήσουν να γυρίσουν στα εθνικά του πρώην νομϊσματα και θέλοντας να έχουν αυτοί τον έλεγχο των πραγμάτων και όχι οι Βρυξέλλες.
Ενα σημάδι είναι η συνεχιζόμενη άνοδος εθνικιστικών κομμάτων που δεν θα σταματήσει και ένα άλλο η Πανευρωπαίκή απογοήτευση γιατί το Ευρώ απλά εξυπηρέτησε όπως γράφεις τούς λίγους .
Το μεταναστευτικό και ο κερδοσκοπικός χειρισμός του είναι η ταφόπλακα σε ένα μνήμα που φτιάχτηκε σταδιακά από Ευρωπαίους που κατάλαβαν αργά το σκοπό της περίφημης ένωσης.
Θα προηγηθεί κοινωνική έκρηξη στίς φτωχότερες χώρες.
Σ’ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η κοινωνική έκρηξη είναι ήδη εδώ. Το μοντέλο καταρρέει και η λύση θα δοθεί από τις υγιείς κοινωνικές δυνάμεις μα τώρα μα σε λίγο.