Γράφει η Νέλη Χαχάμη
Περιμένοντας στην ουρά γνωστού φαστφουντάδικου κάπως βαριεστημένη παρατηρώ μπροστά μου 2 γονείς με 2 παιδάκια γύρω στα 15, να κοιτούν και οι τέσσερις με τρομερή αγωνία και χαρά τις καρτέλες μπροστά στον τοίχο με το μενού. Με μάτια πραγματικά λαμπερά όλοι τους προσπαθούν ν’ αποφασίσουν ποιες απ’ όλες τις λιχουδιές θα διαλέξουν-αφού μπορούν να πάρουν δύο μερίδες που θα μοιραστούν, όπως “έχουν συμφωνήσει εξ’ αρχής” και όπως “κάνουν μια φορά το μήνα”.
Αρχίζω να αισθάνομαι τρομερά άβολα και παράξενα. Απ’ τη μία χαίρομαι και χαίρομαι αληθινά που βλέπω 4 ανθρώπους να ‘ ναι τόσο πολύ χαρούμενοι με κάτι τόσο απλό και απ’ την άλλη νιώθω και λίγο τα μάτια μου να καίνε αντιλαμβανόμενη μια αγωνία στους γονείς του τύπου “τώρα είναι ευχαριστημένα, ρε γαμώτο; φτάνει αυτό το λίγο;” έχοντας στα χέρια τους τα χρήματα και ακριβώς μετρημένα.
Φτάνουν λοιπόν στο ταμείο, μπροστά σε μία υπάλληλο η οποία μιλά στον ενικό και δείχνει την ενόχλησή της που εκείνοι δεν είναι ρομπότ και δεν λένε την παραγγελία σε δευτερόλεπτα. Κάπως κοκκινίζουν, κάπως ζητούν κι ένα συγγνώμη και στέκονται στο πλάι περιμένοντας πια.
Φεύγω μετά από λίγο νιώθοντας μια δυσφορία. Ναι, όλοι οι γονείς-ή σχεδόν όλοι- έχουν την αγωνία αυτή, να κάνουν το καλύτερο. Απλώς όταν τα υλικά που διαθέτουν κάποιοι είναι τόσο λίγα και κάνουν όμως τόσο πολλά, αντικρίζοντάς το πάντα θα συγκινούμαι και θα σφίγγεται κάτι μέσα μου.
Γιατί τέτοια σκηνικά θα μου υπενθυμίζουν πως υπάρχουν ακόμα κανονικοί άνθρωποι, αυθεντικοί, αυθόρμητοι, που αγωνίζονται και απαρνιούνται και τη μιζέρια. Γιατί βουτάμε όλοι μας συχνά σε μια μιζέρια, ακόμα κι όταν τα ‘χουμε όλα χωρίς όμως να κοιτάμε και λίγο τριγύρω.
Και ναι, πάντα θα υπάρχουν ανθρωπάκια εκεί έξω που θα υποτιμούν ανερυθρίαστα άλλους ανθρώπους διότι δεν είναι άψογα ντυμένοι και καλοχτενισμένοι. Και αυτά τα ανθρωπάκια θα δημιουργούν πάντα ένα αρνητικό συναίσθημα σε κάποιον που παλεύει με ό,τι έχει και δεν έχει για να δημιουργήσει λίγες χαρούμενες στιγμές.
Μα τι σημαίνει χαρούμενες στιγμές, θα μου πεις, αν δεν έχεις βαμμένο νύχι και iphone?
Και καλή εβδομάδα!
