του Δημήτρη Λάμπρου
Με λίγα λόγια καρδιάς αποχαιρετούμε τον Νώντα, που έφυγε στα 41 του χρόνια πρόωρα από τη ζωή έπειτα από μια άνιση μάχη με την επάρατη νόσο. Ο Νώντας Γερονικολός ήταν μια ξεχωριστή παρουσία, μια παλιά ψυχή που άφησε το αποτύπωμά της σε όλους όσοι τον γνώρισαν και στη λιβαδείτικη κοινωνία.
Ηταν ένας νέος άνδρας σπάνιας ωριμότητας και σοβαρότητας. Η οξύνοιά του φαινόταν στο διαπεραστικό του βλέμμα, στην ικανότητά του να αναλύει σε βάθος ακόμη και τα πιο σύνθετα ζητήματα. Η φιλοπεριέργειά του τον ωθούσε να εξερευνά αδιάκοπα τον κόσμο γύρω του. Τα ενδιαφέροντά του εκτείνονταν από τη λογοτεχνία και τη μουσική ως τις επιστήμες και τη φιλοσοφία. Διάβαζε με πάθος και είχε πάντα κάτι ενδιαφέρον να πει και κάτι βαθύ ν’ ακούσει.
Πέρα από την ευρεία παιδεία και αγωγή ο Νώντας διέθετε μια φυσική ευγένεια. Η διάθεσή του να βοηθά, να κατανοεί και να στηρίζει τους γύρω του τον έκανε αγαπητό στην πόλη και τους φίλους του. Το θάρρος του δεν ήταν μόνο απέναντι στην ασθένεια, την οποία αντιμετώπισε με αξιοπρέπεια και ψυχραιμία, αλλά και στην ίδια του τη ζωή. Είχε το σθένος να παραμένει ευαίσθητος, να στέκεται δίπλα στους αδύναμους και να ζει σύμφωνα με τις αξίες του χωρίς συμβιβασμούς.
Η απώλειά του μας πονάει βαθιά γιατί ο Νώντας υπήρξε από εκείνα τα σπάνια πρόσωπα που φώτιζαν τον χώρο με την παρουσία τους. Η μνήμη του και τα διδάγματα που μας άφησε για τη γενναιότητα, τη γνώση και την καλοσύνη θα παραμένουν ζωντανά σε όσους είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν. Η άνιση μάχη του έφτασε στο τέλος αλλά το υπόδειγμα της ζωής του θα εξακολουθεί να αντηχεί σαν μόνιμο και αγαπημένο αποτύπωμα στις καρδιές μας. Η μνήμη του θα ζει μέσα μας σαν φως που δεν σβήνει.
