του Δημήτρη Λάμπρου
Οι πρόσφατες ζημιές από σεισμό σε σχολείο της Θήβας (https://viotiaplus.gr/2024/10/09/thiva-zimies-sto-eeek-apo-ton-seismo-kai-10-fotografies/63926/) φέρνει στο προσκήνιο μια διαρκή ανάγκη: τη βελτίωση των υποδομών στην εκπαίδευση. Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα από την περίοδο των μνημονίων, οι δαπάνες για την εκπαίδευση έχουν υποστεί δραστικές μειώσεις, τόσο από τον κρατικό προϋπολογισμό όσο και από τα κονδύλια που διατίθενται προς την τοπική αυτοδιοίκηση για την αντιμετώπιση προβλημάτων που σχετίζονται με τις σχολικές εγκαταστάσεις.
Περισσότερα από τα μισά σχολικά κτήρια σε πολλές περιοχές της χώρας μετράνε ήδη 40-50 χρόνια ζωής, γεγονός που οδηγεί σε αναμενόμενα κτηριακά προβλήματα όπως σπασμένοι σωλήνες, υγρασία και πτώσεις σοβάδων. Παράλληλα, οι ελλιπείς υποδομές αθλητικών και αύλειων χώρων επιδεινώνουν την κατάσταση, ενώ τα προβλήματα δεν αντιμετωπίζονται έγκαιρα.
Αξιοσημείωτο είναι ότι πολλά σχολεία στεγάζονται σε κτήρια τα οποία είναι διατηρητέα και παρουσιάζουν λειτουργικά προβλήματα. Οι τοπικές αρχές δηλώνουν ότι καταβάλλουν στο μέτρο των ισχνών δυνατοτήτων τους προσπάθειες για την αναβάθμιση των σχολικών μονάδων, αν και οι πόροι που διαθέτουν είναι περιορισμένοι.
Είναι προφανές ότι απαιτούνται περισσότερα βήματα για την εξασφάλιση της ασφάλειας και της καταλληλότητας των σχολικών κτηρίων. Τα Δημοτικά Συμβούλια περιλαμβάνουν συνεχώς σχετικές συζήτησεις για τα θέματα υποδομών, ως γραφειοκρατική απάντηση στις εκκλήσεις αγωνίας από μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς.
Η κατάσταση αυτή αναδεικνύει την κατάρρευση των δημόσιων υποδομών, με την έλλειψη πόρων και ελέγχων να επιβαρύνει περαιτέρω την εκπαίδευση. Το ζήτημα των σχολικών υποδομών είναι, λοιπόν, μια ακόμα πρόκληση που απαιτεί άμεσες και αποφασιστικές δράσεις, ώστε τα σχολεία να είναι ασφαλή και κατάλληλα για τη μαθησιακή διαδικασία.
