Ο 98χρονος πατέρας του δημοσιογράφου Νίκου Ασλανίδη ισχυρίζεται πως έπεσε θύμα κακοποίησης και ξυλοδαρμού σε θάλαμο νοσοκομείου της Θεσσαλονίκης πριν λίγες μέρες, όταν ο ασθενής πήγε να νοσηλευτεί στον θάλαμο Ουρολογικής κλινικής και επέστρεψε σπίτι ξυλοκοπημένος. Ο ίδιος ο 98χρονος Γιώργος Ασλανίδης αναφέρει σε περιγραφή του, η οποία παρατίθεται, συντακτικά και ορθογραφικά, αυτούσια:
«Πήγα στο νοσοκομείο, για ένα πρόβλημα αιματουρίας. Μπήκα μέσα, με βάλανε σε ένα θάλαμο, με άλλους τρεις και με είχαν γυμνό από τη μέση και κάτω. Τους παρακάλεσα να μου δώσουν την πιτζάμα μου, αλλά οι νοσοκόμες δεν μου έδωσαν την παραμικρή σημασία. Σηκώθηκα να την πάρω από την τσάντα μου και όταν γύρισα ήρθαν δύο νοσοκόμες οι οποίες έβαλαν κάγκελα στο κρεβάτι μου και στη συνέχεια με γάζες με έδεσαν, έδεσαν τα χέρια μου. Κάποια στιγμή ρώτησα γιατί με δένετε… φυσικά δεν πήρα απάντηση… προσπαθούσα με το δεξί μου χέρι να αντιδράσω και τότε η μία από τις νοσοκόμες άρχισε να με χτυπά με δύναμη στο δεξί μπράτσο. Φώναζα για βοήθεια. Οι άλλοι τρεις που ήταν μαζί μου στο θάλαμο τι να κάνουν;
Φοβήθηκαν. Σκεπάστηκαν κάτω από τα σεντόνια τους. Δεν ξέρανε τι να κάνουν. Προφανώς φοβόντουσαν. Φύγανε με τα πολλά οι νοσοκόμες, εγώ φώναζα για βοήθεια, μετά από πολλές ώρες με βρήκε ο γιος μου στο κρεβάτι. Ο Νίκος δεν είχε βέβαια την παραμικρή ιδέα για το τι είχε συμβεί, δεν τον είχα ενημερώσει για το τι μου κάνανε… Με βρήκε κοιμισμένο… Όταν ξύπνησα του είπα τι έχει γίνει. Να σας πω ότι ξύπνησα μετά από 18 ώρες. Όταν ο γιος μου πληροφορήθηκε τι είχε προηγηθεί, έκανε αμέσως αναφορά στον υπουργό Υγείας. Ο Νίκος είναι ένας γενικά ήρεμος και πράος άνθρωπος, όπως και όλοι στην οικογένειά μας… Όπως μου είπε δεν μπορούσε ούτε να φανταστεί ότι θα ερχόταν η στιγμή να κάνει… ρεπορτάζ για τον πατέρα του και μάλιστα για κάτι τόσο φρικτό και ντροπιαστικό θα πω.
Το πιο φρικτό είναι ότι μεταξύ αρκετών καταγγελιών υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων που όχι απλά έπεσαν θύματα ξυλοδαρμού και κακοποίησης αλλά τελικά εξέπνευσαν κιόλας στο θάλαμο και μάλιστα δεμένοι στα κρεβάτια τους»
Με αφορμή τα δημοσιεύματα για καταγγελία σχετικά με τη διαχείριση ασθενή στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου, η Διοίκηση του Νοσοκομείου εξέδωσε την παρακάτω ανακοίνωση:
Ο ασθενής Α. Γ., ετών 98, εισήχθη στις 25-08-2022 και ώρα 22:30 μ.μ., στην Ουρολογική Κλινική, μέσω του Τμήματος Επειγόντων Περιστατικών, λόγω αιματουρίας, με ιστορικό Ca προστάτη και λήψη αντιπηκτικής αγωγής λόγω κολπικής μαρμαρυγής. Για την αντιμετώπιση της αιματουρίας τέθηκαν συνεχείς πλύσεις ουροδόχου κύστης, μέσω ενός τρίαυλου καθετήρα Foley 22 fr. Σε ασθενείς με συνεχείς πλύσεις ουροδόχου κύστης πάγια τακτική του Νοσοκομείου είναι η ένδυσή τους με νοσοκομειακή ρόμπα, τόσο για τη διαφύλαξη της αξιοπρέπειάς τους αλλά και τη διασφάλιση της απρόσκοπτης λειτουργίας του ουροκαθετήρα. Λόγω της υπονατριαιμίας, η οποία επιβεβαιώνεται εργαστηριακά, της μεγάλης ηλικίας αλλά και της αλλαγής περιβάλλοντος ο ασθενής ήταν ιδιαίτερα ανήσυχος το απόγευμα στις 26-08-2022 και αφού εκτιμήθηκε από ψυχίατρο, τέθηκε σε αγωγή λόγω διάγνωσής του με οργανικό ψυχοσύνδρομο. Για την πρόληψη μιας ενδεχόμενης πτώσης, λόγω των επανειλημμένων προσπαθειών έγερσης από την κλίνη, όπως συνηθίζεται σε περιπτώσεις ψυχοκινητικά ανήσυχων ασθενών και πάντοτε ύστερα από ιατρική οδηγία α) τοποθετήθηκε το συνηθισμένο κιγκλίδωμα προκειμένου να αποφευχθεί πτώση του και β) λόγω της έντονα επαναλαμβανόμενης προσπάθειας αφαίρεσης των καθετήρων από τον ίδιο περιορίστηκαν με ατραυματικούς ιμάντες τα άνω άκρα του για να αποφευχθεί ο αυτοτραυματισμός του. Οι μώλωπες που αναφέρθηκαν οφείλονται στη λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων και στη βίαιη από τον ίδιο τον ασθενή αφαίρεση των περιφερικών φλεβοκαθετήρων και όχι σε βιαιοπραγία, όπως αναφέρθηκε.
Η Ιατρική Υπηρεσία σε συνεργασία με την Νοσηλευτική Υπηρεσία με σεβασμό στους νοσηλευόμενους ασθενείς έχουν δημιουργήσει πρωτόκολλο αποτελεσματικής διαχείρισης ασθενών με οργανικό ψυχοσύνδρομο, το δε προσωπικό του Νοσοκομείου καταβάλλει καθημερινά τις μέγιστες προσπάθειες για την λήψη αποτελεσματικών μέτρων αποκλιμάκωσης και την βέλτιστη παροχή υπηρεσιών αυξημένης φροντίδας με γνώμονα πάντοτε τη μη προσβολή της προσωπικότητας του ασθενούς.
