Νοσοκομείο Λιβαδειάς: Είναι η ανικανότητα, κύριοι

Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου

Με αρνητικό τρόπο απασχόλησαν για μια ακόμα φορά την επικαιρότητα οι ελλείψεις του Γενικού Νοσοκομείου Λιβαδειάς στον πιο κρίσιμο τομέα της λειτουργίας του, το ιατρικό προσωπικό.

Τα γεγονότα, όπως τα μετέδωσε το viotiaplus.gr, είναι γνωστά: ο σοβαρός τραυματισμός ενός 18χρονου το απόγευμα του Σαββάτου δεν στάθηκε δυνατό να αντιμετωπιστεί επαρκώς εξαιτίας της έλλειψης ακτινολόγου και αναισθησιολόγου, καθιστώντας απτό  για μια ακόμα φορά αυτό που όλοι γνωρίζουμε. Ότι η αβελτηρία της ελληνικής διοίκησης από την κορυφή  -πρωθυπουργούς, βουλευτές και λοιπούς αιρετούς- ώς τα νύχια, δηλαδή τους κομματικούς διοικητές των νοσοκομείων, παίζουν κορώνα γράμματα  τις ζωές των πολιτών κατ’ επάγγελμα, καθ’ έξιν και κατά σύστημα.

Δεν έχουν περάσει πολλές μέρες που ο κυβερνητικός βουλευτής Βοιωτίας Α. Κουτσούμπας εξέδιδε δελτίο τύπου με τις παλαιοκομματικές «κατόπιν ενεργειών του» παρεμβάσεις στον αναπληρωτή υπουργό Υγείας για την επίλυση του χρόνιου προβλήματος της κάλυψης θέσης αναισθησιολόγου στα νοσοκομεία της Βοιωτίας. Πράγματι αναισθησιολόγος ήρθε, αλλά ρωτάμε τον κ. Κουτσούμπα: Μήπως αυτός ο γιατρός προσελήφθη με μπλοκάκι παροχής υπηρεσιών, όπως πληροφορείται το viotiaplus.gr; Και ξαναρωτάμε τον κ. Κουτσούμπα: Μήπως τον Σεπτέμβριο θα φύγει γιατί αναμένει την πρόσληψή του σε κεντρικό νοσοκομείο των Αθηνών; Αρα το πρόβλημα δεν επιλύθηκε,  μπαλώθηκε από τον συμπαθή κατά τα άλλα κ. Κουτσούμπα, για να επανέλθει με τη νέα διαφαινόμενη έξαρση της επιδημίας δριμύτερο και σε δουλειά να βρισκόμαστε…

Για τον διοικητή του νοσοκομείου, όπως και για σχεδόν όλους τους προηγούμενους, έχουμε γράψει πολλές φορές και δεν θα επανέλθουμε. Απλώς θα υπενθυμίσουμε ότι τα όρια του γραφικόμετρου με τα κομματικά στελέχη που πληρώνουν αυτές τις τόσο σπουδαίες θέσεις τα είχε σπάσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη με τον διοικητή του νοσοκομείου Καρδίτσας.

Δεν μπορούμε όμως να μην καυτηριάσουμε τη στάση του ιατρικού σώματος εν γένει και όσους έντιμους  γιατρούς περιλαμβάνονται στους κόλπους του που δεν εξανίστανται με την κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία σε όλη την Ελλάδα (και ειδικότερα στη Λιβαδειά). Σε οποιαδήποτε χώρα συνέβαιναν  αυτά που συνέβησαν στη ΜΕΘ Αγρινίου όσοι έντιμοι γιατροί θα είχαν εκκινήσει διαδικασίες πλήρους διαλεύκανσης, θα είχαμε παραιτήσεις, αποπομπές, αγωγές και συλλαλητήρια.

Χρήσιμες είναι οι διαμαρτυρίες, αλλά έχουν επαναληφθεί τόσες φορές χωρίς αποτέλεσμα,  που καταντούν τμήμα ενός εφιαλτικού φολκλορικού σκηνικού θανάτου. Χρήσιμες και οι παρεμβάσεις των διαφόρων πολιτικών παραγόντων, που μυρίζονται κέρδος και σε κάθε ατυχές περιστατικό προβαίνουν σε ερωτήσεις και επερωτήσεις και άλλα καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς.  Χρήσιμη φαινόταν και μια ειλικρινής συνεδρίαση των φορέων της Λιβαδειάς στο δημοτικό συμβούλιο για τα προβλήματα του νοσοκομείου, αλλά έχει γίνει μια επαναλαμβανόμενη φιέστα και μια επετειακή αποτυχία…

Από όλα αυτά τι προκύπτει; Ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό. Κάθε χρόνο τα πράγματα γίνονται χειρότερα, κάθε χρόνο πολλοί συμπολίτες μας πληρώνουν ή διακινδυνεύουν τη ζωή τους επειδή οι εντεταλμένοι και υψηλά αμειβόμενοι εκπρόσωποί τους αδυνατούν πανθομολογουμένως να επιλύσουν το απλό αλλά θεμελιώδες  πρόβλημα για τη λειτουργία του νοσοκομείου: την πλήρη στελέχωσή του.

Και ναι, απαιτούμε την πλήρη στελέχωση του νοσοκομείου, αλλά αυτό νομίζω ότι είναι η απλοϊκή προσέγγιση των κομματαρχών που θέλουν να ψηφοθηρήσουν στον πόνο των ανθρώπων.  Το πιο σημαντικό είναι να δούμε γιατί δεν λύνεται το πρόβλημα.

Και είναι κοινοτοπία να ειπωθεί ότι πίσω από την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας κρύβονται τεράστια συμφέροντα βιοπολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά. Θα σας πω εδώ κάτι που ίσως δεν περιμένατε να ακούσετε από εμένα: ότι ένας από τους τρεις καλύτερους και εντιμότερους από συστάσεως του ελληνικού κράτους  υπουργούς Υγείας, ο Παύλος Πολάκης, δέχεται αυτόν τον ανηλεή πόλεμο πίσω από τον οποίο βρίσκονται οργανωμένα συμφέροντα τέτοιου είδους και όχι για το ύφος του ή άλλα προπαγανδιστικά προπετάσματα. Από την ένταση του πολέμου καταλαβαίνετε πόσο ισχυρά είναι αυτά τα συμφέροντα. Και επικρατούν λόγω της πλήρους ανικανότητας και της ύποπτης ανοχής της πολιτικής τάξης, η οποία δεν θέλει την ουσιαστική  ενίσχυση  του ρόλου της δημόσιας περίθαλψης.

Πιο έκδηλο το φαινόμενο της ανεπάρκειας των πολιτικών εκπροσώπων εμφανίζεται στη Βοιωτία, ίσως γιατί εδώ τους ξέρουμε καλά. Οταν πρόκειται για κανένα ρουσφέτι, καμιά σύμβαση, κανέναν διορισμό, οι αιρετοί της Βοιωτίας δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό. Για το νοσοκομείο, όταν πάρει δημοσιότητα κάποια έλλειψη  ή κάποια συνδικαλιστική διεκδίκηση που φέρνει ψηφαλάκια ασχολούνται για λίγο χρόνο και το νοσοκομείο ξαναβυθίζεται στην ανυποληψία του, στους μικροκαυγάδες, στον γραφειοκρατισμό και τη δημοσιοϋπαλληλική του νοοτροπία. Κι αφήνεται στα χέρια  των  κομματικών διοικητών που κύριο μέλημά τους δεν είναι να σώσουν τους πολίτες, αλλά να σώσουν το κόμμα από την οργή των πολιτών.

Αυτή η πλήρης ανικανότητα των πολιτικών της περιφερειακής ενότητας Βοιωτίας που είναι πια έκδηλη δεν μπορεί κατά τη γνώμη μας να διορθωθεί. Οι άνθρωποι που ελέγχουν τις θέσεις εξουσίας στη Λιβαδειά, οι ίδιοι τα τελευταία 20-30 χρόνια, έχουν πενιχρή προσφορά σχεδόν σε όλα τα ζητήματα, ακόμα και στα ζωτικά όπως η δημόσια υγεία. Δεν μπορείς να μάθεις νέα κόλπα σε γέρικα σκυλιά, λένε οι Αμερικάνοι. Ετσι η μόνη λύση είναι η συνεχής πίεση και επιτέλους η απαλλαγή…  Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου, όπως όλοι καταλάβαμε τους τελευταίους μήνες.