Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Ο Αλέξης στην Ιθάκη
Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη
να εύχεσαι νάναι γεμάτος διόδια ο δρόμος
χωρίς αυταπάτες, χωρίς προδοσίες.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας
τη θυμωμένη Μέρκελ μη φοβάσαι,
αυτή τον δρόμο σου ποτέ δεν θα διακόψει,
αν μεν’ η σκέψις σου υψηλή,
αν κύπτεις και τη γη η γλώσσα σου αγγίζει.
Τους Τραπεζίτας και τους Κόρακας,
τα άγρια τα λαμόγια δεν θα ωφελούσες,
αν στη ψυχή σου μέσα δεν τους κουβανούσες,
αν η ψυχή σου δεν τους έστηνε εμπρός σου.
Να εύχεσαι μακριά απ’ το Μάτι νάναι ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωϊά να είναι
που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμάνια διαλυμένα,
να σταματήσεις σ’ εμπορεία γερμανικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,
μνημόνια και περικοπές, σεντέφια και κοράλλια,
και ηδονικές φορολογίες κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονες φορολογίες στους φτωχούς,
σε πόλεις ευρωπαϊκές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους Σόιμπλε.
Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί ειν’ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.
Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
Ως να ξεχάσουν την αρχή σου όσοι επέζησαν
και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στο δρόμο ξεπουλώντας,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ’έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία.
Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στην Αγορά.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Πτωχευμένη αν την βρεις, η Ιθάκη δε σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα κι αίμα,
ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.