του Δημήτρη Λάμπρου
Επανέφερε παλαιότερη πρότασή του για το πέρασμα του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού στην αυτοδιοίκηση με χθεσινή του παρέμβαση ο Περιφερειάρχης Στερεάς Κ. Μπακογιάννης μετά εξευτελιστικά περιστατικά της Κυριακής. Φυσικά, θα περίμενε κανείς να συνηγορήσει προς την ιδιωτικοποίησή του όπως η μέχρι τώρα κατεύθυνση και η πολιτική του παράδοση επιτάσσει. Όμως δεν το έκανε αδειάζοντας μ’ αυτό τον τρόπο τους πλέον αγνούς από τους υποστηρικτές του. Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί δεν πρότεινε ο κ. Μπακογιάννης την ιδιωτικοποίηση του ΧΚΠ.
Δεν γνωρίζω αν έγινε σοσιαλιστής ή αν για λόγους ψηφοθηρικούς έκανε αυτή την πρόταση. Για εμένα το πιο πιθανό είναι να ξέρει ότι το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού δεν είναι οικονομικά βιώσιμο με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια λόγω της μικρής χιονοδρομικής περιόδου, της ανόδου της θερμοκρασίας και των πανάκριβων εγκαταστάσεων που απαιτούνται για μια λειτουργία εφάμιλλη των άλλων χιονοδρομικών κέντρων του εξωτερικού.
Σε περίπτωση παραχώρησης σε ιδιώτη το εισιτήριο πρόσβασης από 25 ευρώ που είναι σήμερα θα ανερχόταν σε επίπεδα απαγορευτικά –στην πραγματικότητα (κι αυτό είναι το Βατερλό των φιλελέ) Ιδιωτικό Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού δεν θα μπορούσε να υπάρξει ακόμα και με τις πλουσιοπάροχες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις. Είναι απόλυτα αληθινό: Το ΧΚΠ είναι από χρόνια ζημιογόνο. Ετσι ο κ. Μπακογιάννης με την πρότασή του «φορτώνει» τις δαπάνες λειτουργίας του ΧΚΠ στους φορολογουμένους και διατηρεί συμπάθειες και προσβάσεις στην περιοχή.
Από όσα παρέθεσα νομίζω ότι δεν χρειάζεται να ασχοληθώ με τις απλοϊκές απόψεις που θέλουν το ΧΚΠ να απαξιώνεται συνειδητά για τα περάσει σε ιδιωτικά χέρια –απλώς αυτές είναι ενδεικτικές του χαμηλού επιπέδου στο οποίο έχει οδηγηθεί ο πολιτικός διάλογος στην Ελλάδα.
Κι αν φυσικά σταματούσα εδώ είμαι σίγουρος ότι κάποιος στα σχόλια θα έγραφε: «Διαφωτιστικά και αποκαλυπτικά αυτά αλλά παραμένουν διαπιστώσεις. Εσύ τι προτείνεις;».
Η λύση είναι δεδομένη και απλή: Πρώτα από όλα πρέπει να γίνει απολογισμός. Τι έγινε όλα αυτά τα χρόνια. Ποια κονδύλια πήγαν πού; Ποιες υποδομές κατασκευάστηκαν, με ποιο κόστος και με τίνος την υπογραφή; Γιατί παραμελήθηκε η εξασφάλιση της πρόσβασης στο ΧΚΠ και ποιοι ευθύνονται; Μετά δημοσιοποίηση των στοιχείων και ο καταλογισμός πάσης φύσης ευθυνών -με αυστηρότητα και αμεροληψία.
Εφόσον το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού είναι από τη φύση του ζημιογόνο είναι φανερό ότι μπορεί να λειτουργήσει μόνο με δημόσιο χαρακτήρα –δηλαδή με τη σύσταση ενός νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου που θα το διαχειρίζεται. Το πρωτότυπο είναι ότι όλα τα έσοδα του νέου φορέα, το κόστος λειτουργίας του ΧΚΠ δηλαδή δεν θα επιβαρύνει τον φορολογούμενο αλλά τους χρήστες του ως επιπλέον και διακριτός φόρος στους καταναλωτές των τριών παραπαρνάσσιων Δήμων. Λόγου χάριν μισό ευρώ ανά διανυκτέρευση, 0,20 στον καφέ και αντίστοιχα σε άλλες υπηρεσίες –μια εισφορά που θα επιβαρύνει εκείνους που έχουν οικονομικό ή ψυχαγωγικό όφελος από την λειτουργία του Χιονοδρομικού Κέντρου Παρνασσού.
Η πρόταση είναι μελετημένη στην εντέλεια. Παρουσιάζει μόνο ένα ελάττωμα. Ότι πρέπει να εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Κι αυτό με τις δεδομένες συνθήκες είναι καταδικαστικό για τον όλο σχεδιασμό.
Η ελληνική πολιτική τάξη δεν μπορεί και δεν θέλει να εφαρμόσει σύγχρονες λύσεις ούτε να ενσωματώσει ευρωπαϊκές διαχειριστικές λογικές. Θέλει να συνεχίσει να παριστάνει πως λύνει προβλήματα που η ίδια δημιούργησε -λόγω πολιτικής διαφθοράς και ανεπάρκειας.
