Παπαδιαμάντης επί σκηνής

Ο Δήμος Αβδελιώδης είναι έτοιμος να παρουσιάσει στο αθηναϊκό κοινό την τελευταία του θεατρική δουλειά, με τίτλο «Το Μυρολόγι της Φώκιας – Το Καμίνι» (η ορθογραφία προέρχεται από τον πρωτότυπο τίτλο). Για δεύτερη χρονιά το Θέατρο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών θα φιλοξενήσει, θα υποστηρίξει και θα συνεργαστεί με το θεατρικό ρεπερτόριο του σκηνοθέτη. Με τα δύο αυτά διηγήματα παρουσιάζεται το δεύτερο μέρος της τριλογίας-αφιερώματος του Αβδελιώδη στον Παπαδιαμάντη, μετά την παρουσίαση του πρώτου μέρους, που ξεκίνησε με τα διηγήματα «Όνειρο στο κύμα – Έρως Ήρως», έχοντας σαν θεματική την αντίστιξη μεταξύ του ουράνιου και του γήινου έρωτα. Στην τελευταία αυτή παράσταση η θεματική κινείται ανάμεσα στο πένθος του θανάτου και τον οίστρο της ζωής.

Το διήγημα «Μυρολόγι της φώκιας» πρωτοδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Πατρίς» το 1908 και περιλαμβάνεται στην συλλογή «Πασχάλινα διηγήματα» που εκδόθηκε στην Αθήνα  από τον εκδοτικό οίκο Φέξη το 1912.Το διήγημα αυτό του Παπαδιαμάντη, που θεωρείται από τα καλύτερά του και ξεχωρίζει μέσα στην παγκόσμια λογοτεχνία, μας δίνει τον ιδεολογικό κόσμο του δημιουργού του.

Η γρια-Λούκαινα, μια πτωχή χαροκαμένη πολύπαθη γυναίκα, κατεβαίνει στη θάλασσα για να πλύνει τα ρούχα στο αλμυρό νερό και να τα ξεβγάλει στο ποταμάκι που κυλάει εκεί κοντά. Περνώντας από το νεκροταφείο που βρίσκεται στον δρόμο της μοιρολογάει τα πεθαμένα παιδιά και τον άντρα της. Είναι απόγευμα, κατά το ηλιοβασίλεμα και σε μια πλαγιά εκεί δίπλα ένας νεαρός βοσκός αρχίζει να παίζει με τη φλογέρα του «φαιδρόν ποιμενικόν άσμα». Η μικρή εγγονή της Λούκαινας, η Ακριβούλα, ξεφεύγει από την επιτήρηση της μητέρας της και πηγαίνει να βρει τη γιαγιά της.

Καθώς δεν γνωρίζει το μονοπάτι, την κατευθύνει ο ήχος της φλογέρας και κάθεται για λίγο να ακούσει το τραγούδι του βοσκού, ο οποίος δεν την αντιλαμβάνεται. Η ώρα περνά και όταν αποφασίζει να φύγει έχει ήδη σουρουπώσει. Δεν καταφέρνει να βρει το μονοπάτι για να κατέβει στη θάλασσα και γλιστρώντας στην απότομη πλαγιά πέφτει στο νερό και πνίγεται. Κανείς δεν αντιλαμβάνεται το θάνατό της. Η γιαγιά της μάλιστα όταν ακούει τον παφλασμό νομίζει ότι είναι ο βοσκός που πετά πέτρες. Μόνο μια μικρή φώκια, πλησιάζει το άψυχο σώμα της μικρής και αρχίζει να το μοιρολογά.

Στη συνέχεια ακολουθεί το «Καμίνι» που είναι ένας ύμνος στον έρωτα για τη ζωή. Αυτό το καμίνι των επιθυμιών και του πάθους που πυροδοτεί και ταλανίζει ανθρώπους και πράγματα, άλλοτε με ευχάριστα και άλλοτε με δυσάρεστα έργα, που προκαλούν όμως εδώ συμπάθεια. Έτσι, μια δεκαοχτάχρονη κοπέλα, έχοντας διατηρήσει ζωντανή τη θεϊκή της πυξίδα, παρακάμπτει όλα τα «πρέπει» και «δεν πρέπει», και λούζεται μέσα στο άσπιλο και μοναδικό θαλάσσιο καμίνι της χαράς.

Αυτά τα δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα μετατρέπονται σε ένα λαϊκό λυρικό θέατρο, που προσφέρει μία βιωματική εμπειρία σε όλους τους θεατές, ανεξαρτήτως ηλικίας ή μόρφωσης.

Θέατρο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών
Πειραιώς 256, Ταύρος
Η πρεμιέρα είναι την Παρασκευή 14 Οκτωβρίου, και το έργο θα παίζεται κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή στις 21.00, έως τις 13 Νοεμβρίου.
Τηλέφωνο κρατήσεων: 6947186910