ΤΕΜΠΗ
Η Μαρία Καρυστιανού έχει κάθε δικαίωμα να πολιτευτεί και δεν χρειάζεται την άδεια κανενός. Όσοι τη στοχοποιούν φοβούνται ότι θα χάσουν τα θολά τους προνόμια. Δεν καταλαβαίνω το επιχείρημα εναντίον της: έχουμε να κάνουμε με μια ισχυρή, μορφωμένη γυναίκα που γνώρισε τον ελληνικό βούρκο στην πιο σκοτεινή του εκδοχή, αφού έχασε το παιδί της σε ένα κρατικό έγκλημα. Τα πρόσόντα της πολλά, η καθαρότητά της παραδειγματική. Και ποιοι την διαβάλλουν; Οι ίδιοι που έχουν αναδείξει σε κεντρικούς πολιτικούς ρόλους παρατράγουδα και γελωτοποιούς της εξουσίας, οι ίδιοι που βαρύνονται με μια χρεοκοπία -οικονομική και ηθική. Αν θυμηθούμε ποιοι είναι θα νιώσουμε ντροπή μπροστά στον καθρέφτη. Η Μαρία Καρυστιανού έχει το δικαίωμα να πράξει ό,τι θεωρεί ορθό. Η δημοκρατία το επιτρέπει – άλλο αν σπάνια το αντέχει, μαζί με τους θορυβώδεις θιασώτες της.
ΤΟ ΤΖΙΝΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΠΑ
Στην Αμερική το τζίνι βγήκε οριστικά από το μπουκάλι. Η νίκη του Zohran Mamdani στη Νέα Υόρκη επιβεβαιώνει ότι η ανατροπή είναι δυνατή, όπως προηγουμένως KAI η επιστροφή του Trump. Η κινητήρια δύναμη δεν είναι ρομαντική -ιδεολογική αλλά υλική: Ενοίκια, χρέη, φτώχεια. Οι άνθρωποι ζητούν λύσεις όχι συνθήματα. Ο κύκλος της συναίνεσης έχει κλείσει και μια δυνατότητα για αλλαγή φαίνεται να παραμένει ανοιχτή.
NEW YORK, NEW YORK
Η εκλογή του Ζόραν Μαμντάνι στη Νέα Υόρκη σηματοδοτεί μια σιωπηλή επανάσταση, την επιστροφή της πολιτικής στη φροντίδα. Ένας μουσουλμάνος γιος μεταναστών γίνεται σύμβολο μιας νέας ηθικής όπου η εξουσία δεν ορίζεται από ισχύ, αλλά από συνείδηση και κοινότητα. Η πόλη του καπιταλισμού ανακαλύπτει ξανά την ανθρωπιά της και θυμίζει πως η αγάπη μπορεί ακόμη να είναι πολιτική πράξη.
ΟΠΩΣ ΟΜΠΑΜΑ;
Η απαισιόδοξη άποψη λέει πως η εκλογή του Ζόραν Μαμντάνι είναι μια εξαίρεση, όπως α΄λλες παρόμοιες, που το ίδιο το σύστημα θα αφομοιώσει. Η ρητορική της ενσυναίσθησης θα γίνει σύντομα το νέο σλόγκαν της άγριας καπιταλιστικής διαχείρισης, η αγάπη θα φορεθεί σαν πολιτικό αξεσουάρ και η ελπίδα θα εξουδετερωθεί από τη γραφειοκρατία της εξουσίας. ΗΝέα Υόρκη θα συνεχίσει να πουλά συνείδηση, απλώς πιο κομψά.
ΟΠΕΚΕΠΕΔΕΣ
Σε δεινή θέση οι βουλευτές που υπερασπίζονται την κυβερνητική πολιτική. Οι οδηγίες είναι σαφείς αλλά τα επιχειρήματα δεν στέκουν. Έτσι ολισθαίνουμε σε αστειότητες: πρώτον δεν υπάρχει σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ. Και αν υπάρχει, δεν έχει εμπλοκή η Νέα Δημοκρατία. Και αν έχει εμπλοκή η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ το ξεκίνησε. Κάτι σαν τα στάδια του πένθους, μόνο που εδώ οι τσέπες είναι γεμάτες, τα βοσκοτόπια απέραντα και αποδοχή από την κοινωνία δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.
ΕΛΤΑ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ
13.147 ευρώ ο μισθός του Σκλήκα, 180.000 ευρώ το ενοίκιο γραφείων των ΕΛΤΑ που χρεοκοπούν οσονούπω. Σας φαίνονται αριθμοί για εταιρεία που βαράει κανόνι; Ή μήπως βαράει κανόνι εξαιτίας αυτών των αριθμών και λοιπών τρωκτικών;
ΕΛΤΑ2
Και δεν κατάλαβα: Χρειάζεται κάποιος ακριβοπληρωμένος τεχνοκράτης ώστε μετά από δυόμισι χρόνια να μας πει ότι τζάμπα τον πληρώναμε; Να κλείσει τα ΕΛΤΑ μπορούσε να το κάνει οποιοσδήποτε δωρεάν. Εκτός και αν τον προσέλαβαν ακριβώς γι’ αυτόν τον λόγο.
ΤΟ ΕΣΥ ΝΟΣΕΙ
Η Ελλάδα τελευταία στον ΟΟΣΑ σε αριθμό νοσηλευτών ανά κάτοικο. Τέσσερις ανά χίλιους, όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι οκτώ. Οι νοσηλευτές φεύγουν μαζικά, όχι μόνο για τους μισθούς της ντροπής (836 ευρώ ο νεοδιόριστος έναντι 2.400 στο Βέλγιο) αλλά για να ξεφύγουν από τοξικούς προϊσταμένους, gaslighting και εξαντλητικές βάρδιες. Το ΕΣΥ δεν νοσεί έχει πολυοργανική ανεπάρκεια. Και όταν δεν μείνει κανείς ο ασθενής θα είναι ολόκληρη η κοινωνία. Δείτε το άρθρο εδώ: https://viotiaplus.gr/2025/11/05/to-esy-me-polyorganiki-aneparkeia/69764/
ΙΘΑΚΗ
«Όταν όλα σφίγγουν σαν μέγγενη γύρω σου, η λογική και το συναίσθημα μοιάζουν ανεπαρκή. Δεν αρκεί να υπολογίσεις τα δεδομένα ή να ακούσεις την καρδιά σου. Υπάρχει κάτι πιο θεμελιώδες που, κάθε φορά, καθορίζει την επιλογή: ένα ένστικτο, όχι ανεπεξέργαστο και αυθόρμητο, αλλά βαθιά διαμορφωμένο από την εμπειρία, σφυρηλατημένο από τα γεγονότα και το αίσθημα ευθύνης». Αυτό είναι απόσπασμα από τον πρόλογο του π΄ρωτου βιβλίου ενός νέου συναδέλφου που κάνει τα πρώτα του βήματα στον δύσβατο χώρο της συγγραφής. Ο Αλέξης Τσίπρας έρχεται με φόρα…
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΕΒΑΤΙ
Είναι το θέατρο ένα μεγάλο κρεβάτι; Διαφωνία επί του θέματος ανάμεσα σε δύο γίγαντες της υποκριτικής, τον Αποστόλη Γκλέτσο και τον Στράτο Τζώρτζογλου. Ποιος είπε ότι η Τέχνη δεν είναι βγαλμένη από τη ζωή; Εκείνο που προβληματίζει είναι ότι δεν τοποθετήθηκε ακόμα ο τρίτος γίγαντας, ο Βασίλης ο Μπισμπίκης. Τι μας κρύβουν;
