Μια αινιγματική εγκατάσταση λιθοδομής, που υπενθυμίζει την αρχέγονη μορφολογία των μενίρ, έχει προκαλέσει αίσθηση στην Κρύα. Η κατακόρυφη διαστρωμάτωση των πετρωμάτων, σε μια ισορροπία που φαντάζει σχεδόν αψεγάδιαστη, φέρει ανάγλυφη την καλλιτεχνική intención της παρέμβασης. Η σύνθεση αυτή φαίνεται να διαλέγεται με κώδικες που υπερβαίνουν την άμεση αισθητική εμπειρία – ίσως ένα γλυπτικό statement που αιωρείται μεταξύ του τελετουργικού και του σύγχρονου, του αρχαϊκού και του πειραματικού. Η ανωνυμία του δημιουργού ενισχύει την αύρα του μυστηρίου μετατρέποντας το έργο σε αίνιγμα που καλεί τον θεατή να αναζητήσει τα νοήματα στη σιωπή των λίθων και στην ανθρώπινη ανάγκη για επικοινωνία μέσα από το αρχέτυπο.
