ΗΡΩ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
Σήμερα στεκόμαστε μπροστά στο καλοκαίρι με την καρδιά μας γεμάτη συναισθήματα που δύσκολα χωρούν σε λόγια. Τρία χρόνια πέρασαν σαν άνεμος όμως κάθε στιγμή τους έχει χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Από την πρώτη μέρα που περάσαμε το κατώφλι του Λυκείου γεμάτοι απορίες και προσδοκίες μέχρι σήμερα που πλέον λογιζόμαστε ακαδημαϊκοί πολίτες, έτοιμοι να κυνηγήσουμε τα όνειρά μας με σιγουριά και ελπίδα.
Θυμόμαστε τις ατέλειωτες ώρες μελέτης, τα γραπτά που μας έκοβαν την ανάσα, τις αϋπνίες πριν τις Πανελλήνιες. Μα θυμόμαστε και τα γέλια στα διαλείμματα, τις φιλίες που γεννήθηκαν, τους καθηγητές που μας στάθηκαν όταν νιώθαμε ότι δεν αντέχουμε άλλο.
Αυτό το σχολείο δεν ήταν απλώς ένας τόπος μάθησης ήταν το δεύτερο σπίτι μας. Εδώ μεγαλώσαμε, ανακαλύψαμε τον εαυτό μας, μάθαμε να παλεύουμε για τα όνειρά μας. Κάθε αίθουσα κρύβει αναμνήσεις, κάθε διάδρομος αντηχεί τις φωνές μας, κάθε τοίχος κουβαλάει μια ιστορία.
Και φυσικά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την τελευταία μας εκδρομή, την πενθήμερη της Γ’ Λυκείου στη Θεσσαλονίκη. Ίσως να μην ήταν η πιο οργανωμένη εμπειρία αλλά ήταν αδιαμφισβήτητα από ήτνα μια από τις πιο αξέχαστες. Γιατί αυτό που τελικά μένει δεν είναι οι δυσκολίες αλλά οι στιγμές που ζήσαμε και γελάσαμε μαζί. Τη συγκαταλέγω στις πιο “επικές” στιγμές μας -όπως λέμε εμείς οι νέοι- και την κουβαλάω μέσα μου σαν μια ζωντανή ανάμνηση γεμάτη εικόνες και ήχους που θα μείνουν για πάντα συνδεδεμένοι με τους συμμαθητές μου.
Κάποτε ήμασταν μια τάξη. Η τάξη του 2025. Και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσουμε ποτέ. Δεν είναι μόνο οι γνωριμίες ή οι φιλίες -είναι οι σχέσεις που χτίστηκαν, σχέσεις βαθιές και ουσιαστικές. Μάθαμε την αλληλεγγύη, την αποδοχή, την έκφραση. Μάθαμε να αγαπάμε αυτό που επιλέγουμε, να δρούμε με πλήρη συνείδηση.
Σας ευχαριστούμε, αγαπημένοι καθηγητές που δεν μας διδάξατε μόνο γνώσεις αλλά και αξίες. Μας μάθατε τι θα πει υπομονή, επιμονή και πίστη στον εαυτό μας. Πιστέψατε σε εμάς ακόμη κι όταν εμείς δεν τολμούσαμε.
Τώρα που ανοίγουμε τα φτερά μας παίρνουμε μαζί μας όχι μόνο τα μαθήματα αλλά και τις φιλίες που γεννήθηκαν εδώ -φιλίες ζωής. Πάμε να κατακτήσουμε τον κόσμο όμως το σχολείο μας θα έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας.
Αντίο αγαπημένο μας Λύκειο.
Ευχαριστούμε για όλα.
