ΗΡΩ ΠΑΠΑΧΡΗΣΤΟΥ
Στις 17 Ιουνίου έγινε στο 1ο Γενικό Λύκειο Λιβαδειάς η τελετή αποφοίτησης των μαθητών της Γ’ Λυκείου. Για εμένα η αποφοίτηση δεν ήταν απλώς μια γιορτή αλλά μια ψυχική και εσωτερική μετάβαση που σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας νέας.
Αυτό που αλλάζει μέσα μας δεν περιγράφεται με λόγια ή πράξεις. Αφήνει όμως μια αίσθηση, μια αίσθηση αέναη στον χρόνο και αλώβητη. Φεύγοντας από το σχολείο δεν κρατάμε μόνο τα διαγωνίσματα και τα μαθήματα αλλά τη γνώση, την παιδεία, την αλήθεια της φύσης και των πραγμάτων. Όπως επισημαίνει και ο Σωκράτης: «Η πιο σπουδαία γνώση δεν διδάσκεται με ύλη αλλά με το παραδείγμα».
Η τελετή είχε διττό χαρακτήρα: την αποφοίτησή μας και την αποχώρηση δύο διακεκριμένων φιλολόγων: της κ. Σακελλαρίου και της κ. Παπαπαναγιώτου. Οι δύο εκπαιδευτικοί πέρα από την επιστημονική τους κατάρτιση προσέφεραν στο σχολείο όλα αυτά τα χρόνια αξιοπιστία και κύρος, αφήνοντας το προσωπικό τους αποτύπωμα στο 1ο Γενικό Λύκειο Λιβαδειάς.
Από τις πιο ενδιαφέρουσες στιγμές της βραδιάς ήταν η πρωτότυπη παρουσίαση τραγουδιών με προσωπικό τόνο αφιερώματος στις δύο καθηγήτριες αλλά και σε μερικούς μαθητές. Μπορεί η ιδέα της χρήσης τεχνητής νοημοσύνης να ήταν ευρηματική και να συμβαδίζει με το πνεύμα της εποχής ωστόσο θεωρώ πως η εκτέλεση δεν απέδωσε πλήρως τη συγκινησιακή αίσθηση που πλανιόταν στην ατμόσφαιρα. Η τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να φτιάξει τραγούδια όχι όμως να αποδώσει τη χαρμολύπη που βιώσαμε. Παρ’ όλα αυτά παραμένει μια ευρηματική και δημιουργική ιδέα!
Ακολούθησε μπουφές με δροσιστικά αναψυκτικά και γλυκά εδέσματα, όπως κρουασάν, που ενθουσίασαν τους μαθητές καθώς για πρώτη φορά υπήρχε αυτή η πρωτοβουλία για το σχολείο μας.
Εκεί που θέλω να σταθώ είναι ότι η αποφοίτηση μπορεί να είναι προσωρινή αλλά «τίποτα δεν χάνεται όταν έχει υπάρξει αληθινό», όπως γράφει ο Franz Kafka.
Η αγαπημένη μου στιγμή ήταν το αφιέρωμα της ευφραδούς κ. Λάμπρου προς τις αγαπημένες συναδέλφους της αναφέροντας ότι στο τέρμα της επαγγελματικής τους διαδρομής ισχύει και για τις δύο τους η ρήση του H. Longfellow: «Μεγάλη είναι η τέχνη της Αρχής, αλλά μεγαλύτερη είναι η τέχνη του Τερματισμού» -η τέχνη του Τέλους.
Καλή συνέχεια σε όλους τους συμμαθητές μου. Ενα κεφάλαιο κλείνει, μια νέα πόρτα ανοίγει. Ελπίζω ο δρόμος μας να είναι ομαλός και ρόδινος, χωρίς αγκάθια.
Ευχαριστώ για τις όμορφες αλλά και τις δυσάρεστες στιγμές γιατί πάντα κάτι σπουδαίο μάθαινα. Καλή τύχη και καλή δύναμη στη νέα μας αρχή.
Πολύ θα ήθελα να ήμουν παρών στην τελετή αυτή της αποφοίτησης και του αποχαιρετισμού στο Λύκειο, στο, στο Λύκειό μας, στο 1ο Λύκειο της Λιβαδειάς. Ήθελα πολύ να αποχαιρετήσω κι εγώ τις εκλεκτές καθηγήτριές μου, τη Βούλα και Χρύσα, οι οποίες εδώ και πολλά χρόνια στήριζαν με την επιστημονική τους κατάρτιση τα παιδιά μας. Χαίρομαι που το Σχολείο μας συνεχίζει να λάμπει με τις επιδόσεις του, να προετοιμάζει σπουδαίους επιστήμονες, όπως όλοι εκείνοι και όλες εκείνες που σήμερα διαπρέπουν στην κοινωνία. Συγχαρητήρια στα Παιδιά μας που εμπιστεύθηκαν την κατ΄ άμφω μόρφωσή τους στο εξαίρετο Εκπαιδευτικό Προσωπικό. Αξίζουν όμως θερμά συγχαρητήρια και στους Καθηγητές μας που με φροντίδα , υπομονή και αγάπη χάρισαν στα παιδιά ΤΟΥΣ αυτές τις όμορφες στιγμές της αποφοίτησης. Ο ελάχιστος παλαιός συντελεστής αυτής πανδαισίας και επι χρόνια Διευθυντής Γιώργος Μυτιληναίος
Γιώργο εύχομαι πάνω απόλα Υγεία. Βλέπεις τα χρόνια περνούν και εμείς ζούμε με τις αναμνήσεις.
Καλό καλοκαίρι.