Μετάβαση στο περιεχόμενο

Τελευταία Νέα

Στις 18 Ιουνίου 1904, η ελληνική πολιτική σκηνή είχε νεκρό από… μονομαχία

Ο τότε Υπουργός Παιδείας Σπυρίδων Στάης, κατά τη δεύτερη θητεία του στην κυβέρνηση του Γεωργίου Θεοτόκη, αρνείται να διορίσει τον φίλο του βουλευτή Τρικάλων Κωνσταντίνου Χατζηπέτρου, έναν κύριο Μελισσηνό, στην πανεπιστημιακή έδρα της Ανατομίας. Ο Χατζηπέτρος τον εξυβρίζει δημοσίως. Και ο Στάης απαντά όπως πρόσταζε ο άγραφος κώδικας τιμής της εποχής: με πρόκληση σε μονομαχία.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός Θεοτόκης προσπαθεί να τους σταματήσει. Δεν τα καταφέρνει.

Ξημέρωμα στους Τράχωνες, Αλιμο τον λένε τώραι, ή στον Ποδονίφτη, οι δύο άντρες στέκονται αντικριστά. Ενας υπουργός και ένας βουλευτής με τα πιστόλια ανά χείρας. Ο Στάης ευστοχεί. Ο Χατζηπέτρος πέφτει νεκρός.

Μετά τη δολοφονία, ο Στάης υποβάλλει την παραίτησή του. Οι εφημερίδες αναρωτιούνται τι είδους κράτος δικαίου επιτρέπει στους εκπροσώπους του να λύνουν τις διαφορές τους με σφαίρες. Και κάπως έτσι, το παλιό ευρωπαϊκό έθιμο των μονομαχιών αρχίζει να πεθαίνει.

Αυτή πιθανώς ήταν η τελευταία μονομαχία στην Ελλάδα.

Η αγανάκτηση της κοινής γνώμης γέννησε σε κάποιον μια ιδέα: Να μεταφέρει όλο αυτό το ξεκατίνιασμα σε ένα Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης, όπου οι εμπλεκόμενοι θα βρίσκονταν μακριά ο ένας απ’ τον άλλον. Δεν θα χρειάζονταν πια ούτε δέκα βήματα ούτε ξιφολόγχες -μόνο σύνδεση στο ίντερνετ και λίγη ορθογραφία.

Την ιδέα την παρουσίασε σε τράπεζες και επενδυτές. Του είπαν: «Ούτε σε 100 χρόνια δεν θα γίνει αυτό. Ποιος νοιάζεται για το τι γράφει ένας υπουργός;»

Ο άνθρωπος αυτός, λένε οι φήμες, καταγόταν από τον Βόλο και λεγόταν Ηλίας Μάσκας. Και ήταν λένε, προπάππος γνωστού επιχειρηματία.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *