Βόλτα στο παζάρι της Λιβαδειάς. Σε ώρα ήσυχη του μεσημεριού για την αποφυγή συνωστισμού. Για να τριγυρίσει στους διαδρόμους με τους φορτωμένους παντοειδή προϊόντα πάγκους. Για να σταθεί, να περιεργαστεί, να δοκιμάσει, να συγκρίνει, να κάνει τα παζάρια του… Ή για να μη σταματήσει πουθενά, ακολουθώντας σε αργή κίνηση τα χρώματα, τα υλικά, τις μυρωδιές, τους ήχους που ξετυλίγονται σε κάθε βήμα, ακολουθώντας τις σκέψεις που του γεννούν οι εικόνες ή τις εικόνες που φωτίζουν οι σκέψεις του, αυτός ξέρει… Ώσπου να βγει στο τέρμα της διαδρομής, που θα συμφωνήσεις ότι έχει τη χάρη της απ’ όπου κι αν το εξετάσεις.
