Του Δημήτρη Λάμπρου
Τη Λευκή Νύχτα επαναφέρει ο Εμπορικός Σύλλογος στη Λιβαδειά. Υπάρχει κάτι θετικό εκτός από το κέρδος των επιχειρήσεων, που στην ουσία είναι
κυρίως η αντίστοιχη δαπάνη σε τσιγάρα και ποτά και σε ξενύχτια που ως γνωστόν έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια; Υποστηρίζω ότι τίποτα
θετικό δεν προσφέρει στην κοινωνία (λέω στην κοινωνία, όχι στην αγορά) η Λευκή Νύχτα ούτε στους καλούς καιρούς πόσο μάλλον στους χαλεπούς. Η Λευκή Νύχτα, ως θεσμός, φαίνεται να προάγει μια ατμόσφαιρα γιορτής και κοινωνικής συνεύρεσης, ωστόσο κρύβει πίσω της την επιθετική προπαγάνδα του καταναλωτισμού, ειδικά στους νέους, μέσω μιας έντονης διαφήμισης που προβάλλει την κατανάλωση ως μέσο κοινωνικής αποδοχής. Η συμμετοχή σε τέτοιες εκδηλώσεις συνοδεύεται από προσφορές και εκπτώσεις που ενισχύουν την πεποίθηση ότι όποια σταγόνα ευτυχίας πηγάζει από την αγορά προϊόντων.
Εδώ εντοπίζεται μια σοβαρή αντίφαση: στα σχολεία, στην εκπαίδευση οι μαθητές διδάσκονται να σκέφτονται κριτικά απέναντι στην μαζική
κατανάλωση, ενώ από επίσημους φορείς, όπως οι Εμπορικός Σύλλογος ως διοργανωτής και ο Δήμος Λεβαδέων και το Επιμελητήριο Βοιωτίας, μεταδίδεται το μήνυμα ότι ο
καταναλωτισμός είναι κάτι θετικό ή ακόμα και «cool». Αυτό καταλήγει να θολώνει τις αξίες που προωθεί η παιδεία και να ενισχύει μια κουλτούρα
που βασίζεται στο υλιστικό πρότυπο.
Επιπλέον, σε πρακτικό επίπεδο η Λευκή Νύχτα ενισχύει τις ανισότητες ανάμεσα σε κεντρικά και περιφερειακά καταστήματα. Μεγάλες αλυσίδες
στις κεντρικές περιοχές κερδίζουν από την υψηλή επισκεψιμότητα, ενώ τα μικρότερα καταστήματα στην περιφέρεια της Λιβαδειάς μένουν στο
περιθώριο, περιορίζοντας έτσι την οικονομική ανάπτυξη στις τοπικές κοινωνίες και διευρύνοντας την ανισότητα κέντρου-περιφέρειας που είναι
ήδη δυσθεώρητη και μεσοπρόθεσμα καταδικαστική για τις μικρές επιχειρήσεις.
Η αμφιλεγόμενη τήρηση της εργατικής νομοθεσίας κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης είναι ανησυχητική, καθώς οι εργαζόμενοι συχνά εργάζονται
υπερβολικά πολλές ώρες χωρίς τις απαραίτητες αμοιβές και συνθήκες ασφαλείας, προκειμένου να αντεπεξέλθουν στην αυξημένη ζήτηση και στις
εργοδοτικές πιέσεις.
Οι Λευκές Νύχτες μας δείχνουν ότι πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε την αξία της ανθρώπινης αλληλεπίδρασης και να αντισταθούμε στην
υπερκατανάλωση. Η ουσιαστική διασκέδαση και οι κοινωνικοί δεσμοί είναι στοιχεία που υπερβαίνουν τον υλισμό, προάγοντας την αλληλεγγύη και την
αυθεντικότητα.
