Την πρώτη της συλλογή διηγημάτων εξέδωσε η Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου σε έναν καλαίσθητο τόμο των Εκδόσεων Αλλωστε. Διαβάζουμε στο σημείωμά της:
Άνθρωποι γύρω μας, δίπλα μας. Ορατοί και αόρατοι. Άλλοι με φανερές ζωές που ζουν την κάθε στιγμή σαν να είναι η τελευταία και άλλοι με διάσπαρτα μέσα τους τα θρύμματα από πάθη και λάθη, από κρυμμένα μυστικά κι ενοχές, από ζωές που δεν έζησαν, που προσπαθούν να θάψουν στον αγκαθότοπο που τους δόθηκε για κατοικία, πιστεύοντας πως κανείς δεν θα τα βρει.
Κι εδώ αρχίζει το δικό μου ταξίδι. Ένα οδοιπορικό με συνεπιβάτες κάποιους από εκείνους που έζησαν και ζουν συνωστισμένες τις ζωές τους, περίκλειστες στα όρια που τοποθετούνται ερήμην τους από τους άλλους.
Δεν σας κρύβω πως έζησα μαζί τους τις στιγμές τους έντονα. Τις έζησα και προσπάθησα ν’ αποδώσω, με όσο το δυνατόν πιο φυσικούς ήχους, την αλήθεια τους. Μια αλήθεια δυσανάγνωστη τις περισσότερες φορές, ίσως και δυσβάσταχτη.
Το βιβλίο είναι βασισμένο σε αληθινές ιστορίες της πόλης και της ελληνικής επαρχίας, από το παρελθόν μέχρι σήμερα.
Το γλωσσικό ιδίωμα, λέξεις και φράσεις που χρησιμοποιούν οι ήρωες, προέρχεται από χωριά της Πελοποννήσου και από αρβανιτοχώρια, κρητικά ιδιώματα, κ.ά.
Μέσα από τη διαδρομή των ηρώων, τις ψυχικές διακυμάνσεις τους, τις αναζητήσεις, τις αγωνίες, τους πόθους, τις λιγοστές χαρές που τους κληρώθηκαν, ο αναγνώστης καλείται να κατοπτεύσει τα σημάδια τους, να συμμετάσχει στο συναίσθημα της στιγμής, να δώσει τη δική του οπτική, ν’ αφήσει το δικό του στίγμα.
Διπλό καθρέφτισμα, πολλαπλές οι ματιές πάνω στην αναζήτηση της αλήθειας. Ποιας αλήθειας, άραγε; Εκείνης που ορίζουμε εμείς, ή των υπολοίπων;
Η απάντηση, αν υπάρχει, δική σας…
Kωνσταντίνα Σταθακοπούλου
