Του Αγίου Δημητρίου το βράδυ μετά την άλωση της Τριπολιτσάς στα 1821 ο Δημήτριος Υψηλάντης κατά τα πατροπαράδοτα έκανε τραπέζι γιορτινό στο Αργος. Κάλεσε πολλούς επισήμους από τη δική του παράταξη και κάλεσε και την αφρόκρεμα της οθωμανικής αριστοκρατίας που είχε πέσει αιχμάλωτη στα χέρια των επαναστατών.
Ξεχώριζαν ο Ιμπραήμ αγάς Αρναούτογλους, ο βοεβόδας των Καλαβρύτων και ο περίφημος Κιαμήλ μπέης της Κορίνθου.
Αυτός ο τελευταίος ο Κιαμήλ ήταν τρίτης γενιάς άρχοντας της κομβικής και πλούσιας Κορίνθου και διαφεντευτής του Κάστρου της Ακροκορίνθου, της πιο στρατηγικά σημαντικής θέσης του Μοριά.
Ηταν επιπλέον ο πιο πλούσιος Οθωμανός της Ελλάδας πράγμα που του είχε σώσει τη ζωή μαζί με την εξυπνάδα του να μην αποκαλύψει το σημείο που είχε αποκρύψει τον περίφημο θησαυρό του.
Το γεγονός αυτό τον καθιστούσε τον πιο σημαντικό αιχμάλωτο και μια φιλονικία είχε εμφιλοχωρήσει ανάμεσα στους οπλαρχηγούς για το ποιος θα τον έχει υπό την επίβλεψή του ώστε να έχει τον πρώτο λόγο στην περίπτωση της εξαγοράς και των λύτρων.
Εν παρόδω να σημειωθεί ότι το άλλο μεγάλο έμψυχο λάφυρο της Αλωσης, τα χαρέμια του Χουρσίτ πασά, σχεδόν αυτοδικαίως είχαν περιέλθει στη δικαιοδοσία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη.
Όταν το κρασί έφερε την ευθυμία και η ευθυμία τη συζήτηση αυτή περιστράφηκε όπως ήταν φυσικό γύρω από την κατάσταση των Τούρκων, την τυραννία τους επί των Ελλήνων και την τύχη των αιχμαλώτων.
Ο Κιαμήλ μπέης που εκτός από ωραίος άντρας ήταν μορφωμένος, ευφραδής και γνώστης των ελληνικών πήρε το λόγο και είπε τούτα:
«Αρχοντες και καπιταναίοι η Τουρκιά δεν χάνεται με την άλωσιν μόνον της Τριπολιτζάς και ημών την αιχμαλωσίαν. Ο θεός ηθέλησεν να σας βοηθήση και να επετύχετε. Σας συμβουλεύω ως φίλος σας αν και Τούρκος να παύσετε από τας διχονοίας σας, να γνωρίσετε έναν αρχηγό να σας κυβερνά. Πιστεύετε να σας ειπώ ότι όλοι σας εις τον οδάν μου ήλθετε ερωτώντες με περί πλούτου και χρυσίου.
Δεν δύναμαι να αρνηθώ ότι έχω εις Κόρινθον αρκετόν μα εις ποίον να τον εμπιστυεθώ αφού εσείς οι ίδιοι δεν θέλετε να εμπιστεύεσθε ένας τον άλλον, ενώ δεν έχει την ισχύν να με προφυλάξη από τον άλλον σύνδροφόν του;
Σας το ξαναλέγω ότι ευχαριστώ προς όλους σας δια την ζωήν μου οπού με εχαρίσατε ως συμπατριώτης σας, όμως σας συμβουλεύω το ογληγορότερον να γνωρίσετε αρχήν ώστε η βοήθειά μου να πιάσει τόπον».
Ταύτα ακούσαντες όλοι αισθάνησαν το σφάλματων και τον ευχαρίστησαν για την συμβουλήν, λέει ο Νικόλαος Κασομούλης που διασώζει το διδακτικό περιστατικό.
Τον Κιαμήλ μπέη, που οι μαρτυρίες λένε ότι είχε 40 παλάτια και σώζεται ο γενέθλιος πύργος του στο Ξυλόκαστρο, τον σκότωσε ο Δημήτριος Μπενάκης, πρώην υπηρέτης του το 1822 λίγο πριν οι Ελληνες εγκαταλείψουν το Κάστρο της Ακροκορίνθου. Ετσι μπήκε ατουφέκιστος ο Δράμαλης στην Κόρινθο, το «άστρο της Ανατολής όπως την ονόμαζαν οι Οθωμανοί, και παντρεύτηκε σε μεγαλοπρεπή ανατολίτικης χλιδής τελετή τη χήρα του Κιαμήλ την περίφημη για την ομορφιά της Γκιαούλ χανούμ. Εκείνη του υπέδειξε ένα πηγάδι όπου βρέθηκαν 40.000 πουγγιά γεμάτα χρυσά νομίσματα, αξίας κατά τον Πουκεβίλ 20 εκατομμυρίων φράγκων.
Φυσικά κανείς δεν πίστεψε ότι ο Κιαμήλ είχε μόνο αυτά τα φλουριά. Και διακόσια χρόνια τώρα δεκάδες επίδοξοι χρυσοθήρες εξακολουθούν να ψάχνουν τον θησαυρό του σε ολόκληρη την Κορινθία.
