Γιάννης Μπράμης: Σύντομα η επιστήμη θα νικήσει τον κορωνοϊό

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΜΠΡΟΥ

 

Ο Γιάννης Μπράμης, δεν χρειάζεται συστάσεις. Ενας από τους σπουδαιότερους Ελληνες χειρουργούς, με καταγωγή από τη Λιβαδειά, μας κάνει την τιμή να απαντήσει σε μερικές ερωτήσεις για την πανδημία του κορωνοϊού. Είναι οι γνώσεις και η συσσωρευμένη εμπειρία από την πολυετή μάχη του υπέρ της ζωής που καθιστά τον λόγο του έγκυρο και χρήσιμο. Είναι ακόμα περισσότερο η γενική του θεώρηση που κάνει τη σημερινή ελπίδα αυριανή δυνατότητα.

 

 

Κ. Μπράμη πείτε μας τον ασφαλή τρόπο μέσω του οποίου θα επιβιώσει κάποιος τον καιρό του κορωνοιού (περιορισμοί, καθαριότητα, διατροφη κ.λπ.);

Αγαπητέ κ. Λάμπρου, η ερώτηση σας, είναι δύο μαζί. Ο όρος να επιβιώσει κάποιος εμπερικλείει και την γενικότερη κατάσταση της υγείας του και το διεθνώς αποδεκτό προσδόκιμο επιβίωσης του πληθυσμού. Αυτό έχει σχέση με την ηλικία, ανεξάρτητα συνυπάρχουσας νόσου. Κάθε νοσογόνος παράγων όπως και ιοί συναντούν υπόστρωμα διαφορετικών οργανισμών.  

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με την τρέχουσα επιδημία. Αν θεωρήσουμε τον πληθυσμό, σαν μια θεωρητική ομάδα,  με προσδόκιμο τουλάχιστον 30-35 ετών (ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας δηλώνει προσδόκιμο 82 έτη ζωής) και υγιή φυσιολογία του οργανισμού σε όλα τα ανατομικά συστήματα, θα επιβιώσουν όλοι.

 Επειδή όμως στην πραγματικότητα οι άνθρωποι έχουμε διαφορετικό οργανισμό και δεν κινδυνεύουμε μόνο από λοιμώξεις (μικρόβια και ιοί), αντιδρούμε σε τοξικούς βλαπτικούς παράγοντες του περιβάλλοντος  διαφορετικά. 

Ιδανικό θα ήταν να υπήρχε ένας ψηφιακός ανιχνευτής (ρομπότ) ελέγχου της φυσιολογικής λειτουργίας  του οργανισμού και μάλιστα σε συνεχή ροή και να απομονώνει τους προβληματικούς οργανισμούς. 

Επειδή όμως αυτό είναι επιστημονική φαντασία, ούτε θα γίνει ποτέ, οι οργανωμένες κοινωνίες οφείλουν να δημιουργούν κανόνες πλαίσια, για αντιμετώπιση των πλέον αδύναμων. Αυτό λέγεται επιδημιολογικός σχεδιασμός.

Και επειδή επίσης είναι αδύνατον να ενημερώσεις ατομικά κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, εφαρμόζεις γενικά μέτρα. Τουλάχιστον να επιβραδυνθεί η ταχύτητα διάδοσης ενός τοξικού παράγοντα. Έτσι προσπαθούμε να απομονώσουμε τον μεταφορέα του τοξικού παράγοντα, σε ευαίσθητα άτομα. Μόνο αυτά κινδυνεύουν. Όχι όλοι. 

Ναι στον περιορισμό. Ναι στην καθαριότητα και διατροφή παραδοσιακή. Χωριάτικη. Της γιαγιάς. Πολύ σημαντικό. Η γυναίκα μου, καλομαθημένη κόρη ευπόρων και κυρία κοσμική, ζυμώνει και μαγειρεύει. Ας το κάνουν όλες, ακόμα κι οι εργαζόμενες.

 

Με την εμπειρία σας πιστεύετε ότι είναι ένας ιός εποχικός όπως η γρίπη ή θα μας ταλαιπωρήσει και το καλοκαίρι με ανεξέλεγκτες συνέπειες;

 

Σίγουρα εμφανίστηκε σαν ιός (χημική συγκρότηση βιολογικά, όχι ζωντανός οργανισμός όπως τα μικρόβια) από κάποια μετάλλαξη άλλου ιού. Τώρα αναλύεται επιστημονικά στα χαρακτηριστικά του. Είναι καινούργιο φρούτο. Ενεργούμε με υπολογισμούς.

Θέλω να τονίσω δύο σημεία. Ένα : αυτός ο ιός προσβάλλει πολλούς εύκολα, αλλά σκοτώνει πολύ λίγους. Αν κανένας δει τον αριθμό των θανάτων, ακόμα και στην Κίνα είναι ελάχιστος. Και όλοι άνθρωποι με προβλήματα. Δεύτερον : Τα μέτρα χρειάζονται όχι για να μην αρρωστήσει ο κόσμος, αλλά για να μην μεταφερθεί γρήγορα και συγχρόνως σε προβληματικά άτομα και δεν αντέξει η νοσηλευτική υποδομή να ανταποκριθεί σε ιατρική βοήθεια (όχι όλων, αλλά των υγειονομικά προβληματικών). 

Κάποιος που βγαίνει έξω και συνωστίζεται δεν είναι ότι κινδυνεύει σίγουρα ο ίδιος. Μεταφέρει όμως σαν σκόνη τον τοξικό ιό σε σημεία που δεν μπορείς ή δεν προφταίνεις να ξεσκονίσεις. Εκεί είναι το πρόβλημα και λέμε μην κυκλοφορείτε.

Είμαι βέβαιος ότι θα εξασθενήσει με τον καιρό, όπως συνέβη ήδη στην Κίνα. Το ελληνικό καλοκαίρι βοηθάει. Και θα έχουμε καλύτερη υποδομή, για όσους λίγους την χρειαστεί.

 

Αν κοιτάξουμε από το τέλος αυτής της δραματικής περιπέτειας θα δούμε μια πραγματική πανδημία που να δικαιολογεί το λοκ ντάουν σε ολόκληρο τον δυτικό κόσμο ή μια υπερβολή που τροφοδοτήθηκε από τα κοινωνικά δίκτυα και τα μεγάλα συμφέροντα πίσω από τα ΜΜΕ

 

Είμαι πεπεισμένος ότι η μεθοδολογία περιορισμού των επαφών ήταν αναγκαία, για τους λόγους γρήγορης μεταφοράς όπως  προανέφερα. Συμφωνώ προσωπικά γιατί με την απομόνωση των ανθρώπων εκδηλώνουμε αλτρουϊσμό που δεν μπορεί κανένα σύστημα να τον επιβάλει. Έτσι καταφεύγουμε στον εκφοβισμό.

Η υπερβολή και η τρομολαγνεία έκανε έκρηξη από τα ΜΜΕ, επειδή το θέμα πούλαγε και εμείς είμαστε παντογνώστες. Αντί για ενημέρωση, έγινε ηχορύπανση.

Δεν υπάρχουν συμφέροντα πίσω απ΄ αυτά, γιατί στοιχίζει περισσότερο η δημιουργία συμφέροντος από το αναμενόμενο κέρδος.  

 

Που ακριβώς τοποθετείται το όριο μεταξύ του δημοσίου και του ιδιωτικού στο ζήτημα της υγείας;

Στο ζήτημα της παροχής υγείας, όλα είναι για τον Δήμο (για τον κόσμο), άρα και η ιδιωτική ιατρική είναι δημόσια. Η διαφορά είναι στην εμπορικότητα. Η παροχή υγείας στοιχίζει. Η γνώμη μου είναι ότι και οι δημόσιες εγκαταστάσεις υγείας θα έπρεπε, με κανόνες, να έχουν και ιδιωτική χροιά για να ανταποκριθούν στα έξοδα. Πχ. Ασφάλειες να πληρώνουν και τα Νοσοκομεία. Γιατί όχι. Σήμερα δεν γίνεται. Συγχρόνως οι ιδιωτικές επιχειρήσεις θα μπορούσε να καλύπτονται, σε ειδικές περιπτώσεις, από το δημόσιο. Γιατί όχι. Το ΙΚΑ είδαμε ότι είχε περιορισμένες δυνατότητες. Για διαφόρους λόγους. Δεν υπάρχει όριο διαχωρισμού Δημοσίας και Ιδιωτικής ιατρικής. Θα έπρεπε με γενναιότητα να σχεδιασθεί ταυτοποίηση.

 

Κ. Μπράμη θα έρθουν κι άλλες πανδημίας στο μέλλον.  Ποιο είναι το λάθος που έχουμε κάνει ως κοινωνίες; 

Ωραία ερώτηση και με υποχρεώνετε να χρησιμοποιήσω και φιλοσοφικές αντιλήψεις. Ασφαλώς και θα εμφανιστούν  Ο φονικότερος ιός στον πλανήτη, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. 

Είναι βέβαιο ότι ζούμε την τρίτη κοινωνική πολιτισμική μετάλλαξη. Την ψηφιακή. Η πρώτη ήταν η γεωργική που άρχισε με την εμφάνιση του ανθρώπου στη γη, με την δημιουργία εργαλείων και μέσων καλλιέργειας. Την διαδέχτηκε η βιομηχανική με την βιομηχανοποίηση των προϊόντων και κράτησε μέχρι το μισό του 20ού αιώνα. Σήμερα ζούμε την ψηφιακή περίοδο της εκρηκτικής εξέλιξης και της προόδου της τεχνολογίας.

Παρατείναμε όπως είπα το προσδόκιμο επιβίωσης και βέβαια τον μέσο όρο ζωής. Όμως αν δούμε τον πληθυσμό σε ομάδες, αυξήθηκε ο παιδικός διαβήτης , οι λευχαιμίες και ο παιδικός καρκίνος. Με την παράταση του χρόνου ζωής, αυξήθηκαν τα νοσήματα της μεγάλης ηλικίας, κυρίως οι νεοπλασίες. 

Εγκληματικές διευκολύνσεις στη σύγχρονη ζωή, είναι η συντήρηση των τροφών, η αλόγιστη χορήγηση αντιβιοτικών και η χορήγηση ορμονών σε όλα τα είδη του ζωικού και φυτικού βασιλείου. Δεν σχολιάζω την εγκληματική παρέμβαση του σύγχρονου ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον. Θα χρειαζόμαστε ένα βιβλίο. Η φύση δεν εκδικείται. Απαντάει στις δικές μας ενέργειες.

Λέω λοιπόν ότι η σύγχρονη ψηφιακή εποχή είναι αντι-ανθρώπινη όχι μόνο γιατί είναι ιλιγγιώδους τροχιάς και δεν ελέγχεται ούτε υπολογίζει τον άνθρωπο, αλλά δημιουργεί νέες φυσικές συνθήκες πολιτισμικού περιβάλλοντος με νέου τύπου τοξίνες και ιούς. Σαν χημικά καθημερινά απόβλητα, όπως στους διαφόρους καταλύτες.

Έτσι εμφανίζονται οι ιοί, που είναι βλαπτικότεροι από τα μικρόβια που ξέραμε μέχρι σήμερα. Δημιουργούνται σαν απόβλητα (πριονίδια) του σύγχρονου τρόπου ζωής, που επιβάλλει η τεχνολογία.

Τελικά, όσα περισσότερα μαθαίνουμε, πρέπει να ερωτηθούμε τι είναι τελικά αυτό που θέλουμε να κάνουμε. 

Σίγουρα στο νέο πολιτισμικό περιβάλλον και κορωνοϊό και άλλους ιούς θα δούμε.  

 

Είστε αισιόδοξος ότι ο κορωνοιός με αντίπαλο την επιστήμη θα ηττηθεί;  Και αν ναι πότε; Ποιες είναι οι τελευταίες εξελίξεις από τον χώρο της φαρμακευτικής αγωγής και των εμβολίων; 

Ασφαλέστατα, όπως και σκληρότεροι εχθροί στο παρελθόν. Το πρόβλημα με τον Covid-19 δεν είναι η ανθεκτικότητα ή η δυσκολία στην αναγνώριση. Ξάπλωσε και μεταφέρθηκε γρήγορα. Ηδη έχουμε επιστημονικές πληροφορίες, όχι δημοσιογραφικές ημιμάθειες, ότι και εμβόλιο ετοιμάστηκε και αντι-ορός είναι έτοιμος. Λίγο ακόμα. Πόσο; Εδώ στην Κατοχή και το Aids αντέξαμε 2 χρόνια. Δεν μπορούμε να περιμένουμε 2-3 μήνες;  Και αυτός ο ιός δεν σκοτώνει συνήθως υγιείς ανθρώπους. Προσβάλλει πολλούς αλλά σκοτώνει κυρίως τους έχοντες υποκείμενα νοσήματα. Επειδή δεν είχαμε υποδομή για τόσους. Νοσηλεύαμε ήδη με την ίδια νόσο, αλλά άλλης αιτίας πάρα πολλούς. Εκεί είναι το πρόβλημα. Δεν υπάρχει χώρος. 

Σας ευχαριστώ κ. Μπράμη.

Σας ευχαριστώ κι εγώ κ. Λάμπρου.