ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΜΠΡΟΥ
Ο εμβληματικός της Λιβαδειάς και της Βοιωτίας καθηγητής Σπύρος Βαγγελάτος (φωτό του Σίμου Ηλία) “έφυγε” σήμερα σε ηλικία 93 ετών στην αγαπημένη του Κεφαλλονιά όπου διέμενε τα τελευταία χρόνια. Εκεί, στα Τρωιανάτα Κεφαλλονιάς είχε γεννηθεί το 1927, εκεί θα γίνει και η κηδεία του την Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου στις 4.30 από το ναό του Αγίου Δημητρίου.
Τα φροντιστήρια ξένων γλωσσών Βαγγελάτος των οποίων ήταν ιδρυτής και βασικός διδάσκων που στεγάζονταν στο Ζάππειο της Λιβαδειάς δέσποσαν επί δεκαετίες στην ξενόγλωσση εκπαίδευση της περιοχής και δεν είναι υπερβολή να ειπωθεί ότι η Λιβαδειά έμαθε αγγλικά στον Βαγγελάτο.
Ο ίδιος ήταν ένας εξαιρετικός καθηγητής, αυστηρός, δίκαιος, μορφωμένος και μεταδοτικός. Τα μαθήματά του ήταν απολαυστικά και οι ιστορίες που οι μαθητές του ακόμα διηγούνται απηχούν το ιδιαίτερο βάρος και την εκτίμηση που ο Βαγγελάτος είχε κερδίσει στη συνείδηση της τοπικής κοινωνίας. Η υστεροφημία αποδίδει στον καθένα την τιμή που του ανήκει και ο Βαγγελάτος την έχει ήδη κατακτήσει.
Ανάμεσα στους ελάχιστους εκείνους δασκάλους που ξεχώρισα στην πορεία των χρόνων για την κατάρτιση, την ευθύτητα και την προσήλωση στο καθήκον αλλά και για τη γόνιμη σχέση που αναπτύχθηκε μεταξύ μας στα δύσκολα και όμορφα σχολικά χρόνια ανήκει δικαιωματικά ο Σπύρος Βαγγελάτος, του οποίου είχα την τιμή να είμαι από τους αγαπημένους του μαθητές.
Ας αναπαυθεί εν ειρήνη.
Μια ιδιαίτερη κι εξαίρετη μορφη
Ένας παιδαγωγός σπάνιος.Ένας άνθρωπος με βαθειά βιωματική γνώση.Ένας τιτάνας εγκυκλοπαιδικών γνώσεων.Ειχα την τιμή να τον έχω και εγω δάσκαλο όπως οι πιο πολλοί .
Τον είδα απο κοντά για δυο μέρες το 2014 στην Κεφαλλονιά και έκτοτε κρατούσαμε συχνή επαφή.
Τιμήθηκε προ ολϊγων ετών και στήν Λιβαδειά απο τούς δασκάλους ξένων γλωσσών.
Οτι και να πείς δεν είναι αρκετό.Πραγματικά.
Θα έπρεπε να είχαμε έστω μια ολιγόλεπτη βιντεοσκόπηση του εν ώρα μαθήματος για να βλέπουν οι σημερινοϊ και οι επόμενες γενεές πια η έννοια του δασκάλου – παιδαγωγού.
ΔΑΣΚΑΛΕ ΘΑ ΜΑΣ ΛΕΙΨΕΙΣ.
ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ.
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ……
Υ.Γ: Παραθέτω και ένα απο τα γνωστά του “στοιχάκια” που μου εϊπε τελευταϊα συμβολικά οταν τον φωτογράφησα:
“Όταν το γήρας βαρέως με πλήξει και της νεότητός μου παρέλθει ο χρόνος,
οταν με χάσεις και δεν με εϊδεις θα με ενθυμείσε εκ της εικόνος”……..
Δημήτρη σε ευχαριστώ θερμά για την δημοσϊευση αυτή.
Κορυφαίος Δάσκαλος,Παιδαγωγός & Ανθρωπος.Μας ενέπνευσε όλους,μας μετέδωσε την μεγάλη του αγάπη και το σεβασμό του στις ξένες γλώσσες,την σπουδαιότητα αυτών στη μελλοντική μας ζωή.
Σε ευχαριστούμε πολύ Δάσκαλε,Μεγάλη μας Τιμή που μας δίδαξες!!!
Καλό σου Ταξίδι..
Για δες παιδί μου εκεί ψηλά πέρα στο βουνό, εκείνο το όρθιο πράγμα μην είναι ζώο ή άνθρωπος;
Απ την Κική και την Κωκώ ποια να διαλέξω, την Κική την αγαπώ μα την Κωκώ την θέλω!
……διάβαζε παιδί μου, στοίψου τώρα που μπορείς, κόλαση! Αύριο θα είσαι φοιτητής, ωραία ζωή και τότε στείλε στείλε μπαμπά το παιδί σπουδάζει γιατρός!!! ……κατάλαβες τώρα τι λέω παιδί μου…..
Η ζωή είναι ωραία και στα σαράντα και στα πενήντα…….
Ελάχιστες απο τις τόσες ατάκες του αστείρευτου καθηγητή μου.
Θα με θυμηθείς κάποια στιγμή παιδί μου………..όταν έρθει η ώρα…….
Αντίο!
Δασκαλος των Αγγλικων που αφησε εποχη στην Πολη της Λιβαδειας.Καλο Ταξιδι Δασκαλε.Αιωνια σου η Μνημη.