Γράφει ο Δημήτρης Λάμπρου
Λιβαδειά, 1 Ιουλίου 2019
Αγαπητέ Γιάννη,
Η σιωπή μοιάζει θεοδικία. Δεν σου γράφω όλον αυτό τον καιρό, γιατί το ενδιαφέρον του κόσμου για τις εκλογές είναι πολύ περιορισμένο. Παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ και των κομμάτων, η αδιαφορία αποτελεί μια ένδειξη ανάρρωσης του πολιτικού σώματος που αντιστέκεται στις προσπάθειες να καταστεί συνένοχος των νέων κυρίαρχων επιλογών.
ΟΠΑΔΟΙ
Ετσι περιτρέχουν τη χώρα και τη Βοιωτία αρχηγοί χωρίς οπαδούς και οπαδοί χωρίς αρχηγούς σε ένα θέατρο με δραματικές προεκτάσεις. Θα μου πεις, εκλογές δεν έχουμε; Δεν είναι επιτρεπτή μια θεατρική υπερβολή που εξελίσσεται με τη συνενοχή πολιτών και υποψηφίων; Δεν αντιλέγω, απλώς ως ειδικός στις ελληνικές εκλογές θα μου επιτρέψεις να παρατηρήσω ότι αυτή τη φορά οι περισσότεροι υποψήφιοι μοιάζουν σαν οντισιόν σε εκπομπή της Αννίτας Πάνια.
ΒΟΥΛΗ
Εχεις, Γιάννη μου, κι εσύ τα δίκια σου όμως. Μη δει ο Ελληνας σούργελο αμέσως να το εκλέξει. Ετσι από τη μία πλευρά έχεις την υπαρκτή, φανερή όσο και αποσιωπούμενη κρίση νομιμοποίησης του καθεστώτος κι από την άλλη, μένεις διαρκώς έκπληκτος από την ικανότητα του ελληνικού λαού να κανονικοποιεί το αδιανόητο, να υπερβαίνει το ανυπέρβλητο, να προσαρμόζεται στον χαμηλότερο μέσο όρο.
ΒΟΥΛΗ2
Παρόλα αυτά οφείλω να αναγνωρίσω ότι η δεκαετία παρήγαγε και κάτι: τα νέα και τα λίγο πιο σιτεμένα υλικά για το στήσιμο του εκλογικού θεάματος στην αντιπολίτευση για λίγο ακόμα καιρό. Τσίπρας, Παππάς, Αχτσιόγλου, Γιάνης, Νοτοπούλου. Από την άλλη, κάποιοι δεν προχώρησαν, το κοινό στις κερκίδες δεν ταυτίζεται, πώς να γίνει; Σκουρλέτης, Κατρούγκαλος, Βούτσης μένουν εκτός ή σε μικρούς συμπαθείς ρόλους.
ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Πάντως από όποια πλευρά και να το δεις, φίλε μου, οι επιλογές για τη νέα γενιά είναι λίγες. Ή θα προσπαθήσουν να βολευτούν μέσα στην καταθλιπτική σήψη που μας περιβάλλει με τους γνωστούς τρόπους – έρποντας και γλείφοντας ή πτυχίο και στο εξωτερικό για μια εξίσου δύσκολη, αλλά μερικές φορές χρήσιμη ζωή. Για τους λίγους επαναστάτες που θέλουν να αλλάξουν τα πράγματα τους τονίζω -όπως και σε σένα τότε- ότι είναι αποδεδειγμένο πως η θυσία δεν μπορεί να σε κάνει χαρούμενο, πολύ περισσότερο να σε ανταμείψει. Γίνεται η ίδια φυλακή σου. Υπάρχουν αρκετοί που αντιγυρίζουν ότι το χρέος είναι αυτό που πάντα προηγείται, τα υπόλοιπα θα κριθούν στο τέλος.
ΕΚΛΟΓΕΣ
Το κατάφερε επομένως κι αυτό ο Τσίπρας. Να πάμε στις πιο απολιτίκ εκλογές με την ιδιοτυπία την εξής: όσο πιο ενεργή συμμετοχή έχει κάποιος στην εκλογική διαδικασία τόσο πιο απολιτίκ είναι, τόσο πιο πιθανό δηλαδή είναι να έχει προσωπικό, ευτελές κίνητρο για την πολιτική του κινητοποίηση. Εκτός της μεσοπρόθεσμης βλάβης το γεγονός είναι και βαθύτατα ανησυχητικό βραχυπροθέσμως: αν αυτοί που τρέχουν περιμένουν όλοι να κάνουν την μπάζα τους από το δημόσιο ταμείο -όπως περιμένουν- ένα νέο μνημόνιο είναι βέβαιο.
ΤΣΙΠΡΑΣ
Από την πλευρά του ο Τσίπρας έκανε μια χαρά τη δουλειά του, που από τα πράγματα αποδεικνύεται πως ήταν να ακυρώσει τις πιθανότητες μιας ριζοσπαστικής εξόδου από την κρίση, να ελαχιστοποιήσει τη δυνατότητα για τιμωρία των ενόχων στο μεγάλο ριφιφί της μεταπολίτευσης, να σταθεροποιήσει ένα καθεστώς ετοιμόρροπο.
ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΣ
Πήγα στην ομιλία Ηλιόπουλου στη Λιβαδειά και μου έκαναν εντύπωση δυο πράγματα. Οτι ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων είχε μια στοιχειώδη γνώση των οικονομικών -πράγμα πολύ σπάνιο για πολιτευτή. Και το “συντρόφισσες και σύντροφοι” του Σταμάτη του Χαλβατζή. Που μάλλον του έμεινε από το στερεμένο πια Ποτάμι.
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ
Και ο κόσμος μας μπορεί να είναι πολύ πιο ιδεαλιστικός από όσο πιστεύει ο Δημήτρης ο Κουτσούμπας αλλά η εστιασμένη στην ηθική προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ανταπόκριση εξαιτίας της αναντιστοιχίας ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις. Ο ματεριαλισμός είναι μια εξήγηση του κόσμου ο οπορτουνισμός είναι το βόλεμα του εαυτούλη -είναι ο γκουρμέ σανός πως ο υποτιθέμενος σκοπός αγιάζει τα -πολύ όμως- προσοδοφόρα μέσα. Δεν νομίζω να χρειάζεσαι παραδείγματα γιατί μόνο από τη Βοιωτία θα χρειαστεί ένα ολόκληρο Γράμμα.
ΒΟΙΩΤΙΑ
Τίποτα δεν έχει κριθεί Γιάννη μου στη Βοιωτία. Ούτε στις έδρες ούτε ξέρουμε ποιοι θα τις καταλάβουν. Γι’ αυτό και όλοι δίνουν ως την τελευταία στιγμή τη μάχη με τις προσωπικές στρατηγικές να επικρατούν και να δίνουν τον τόνο.
ΔΗΜΟΤΙΚΑ
Ολα πήγαν όπως στα 40 Γράμματα από τη Λιβαδειά είχες προβλέψει φίλε μου. Πραγματικά δεν υπάρχει τίποτα να προστεθεί η απόλυτη δικαίωση της αρθοργραφίας και των προγνωστικών μιλάει από μόνη της. Μόνο να σε ενημερώσω ότι ο Λουκάς ο Γκικόπουλος υπέβαλε ένσταση για την κατανομή των εδρών με τα νομικά επιχειρήματά του να κατατείνουν στο 7-4 με τις 3 έδρες του νικητήριου συνδυασμού να εντοπίζονται σε Δαύλεια, Κυριάκι, Χαιρώνεια. Σε ένα μήνα ίσως έχουμε αποτελέσματα.
ΧΟΡΩΔΙΑ
Είναι πολύ δύσκολο αυτό που μου ζήτησες αλλά τα κατάφερα. Βλέπεις λοιπόν κάτω αποκλειστική φωτογραφία από τη συμμετοχή της Πολυφωνικής Χορωδίας Λιβαδειάς στην 9η συγκέντρωση της Νίκαιας. Η Χορωδία της Λιβαδειάς άφησε καλές εντυπώσεις.
ΨΗΦΟΣ
Καθώς οι υποτιθέμενες ριζοσπαστικές λύσεις αποδείχτηκαν ένα ρηχό λαϊφστάιλ αφήγημα, μια διαφοροποίηση προϊόντος για την αναπαραγωγή της σαπισμένης μεταπολίτευσης. Λαμβάνοντας επίσης υπ’ όψιν ότι τα λάθη μπορούν να συγχωρηθούν αλλά η πολιτική, αισθητική και ηθική κατηφόρα δεν έχει τέλος. Θα σου πω Γιάννη μου. Προτιμώ αυτούς που ψηφίζουν χωρίς αυταπάτες από εκείνους που ψηφίζουν με αυταπάτες.
ΘΕΟΣ
Δεν ξέρω αν οι πολίτες έχουν situational awareness για τα παιχνίδια που παίζονται αυτό το καλοκαίρι στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς. Η ιστορία ξερογλείφεται πάλι. Ο θεός να μας φυλάει από τους νέους σωτήρες μας, Γιάννη, από τους συριζαίους μάθαμε να φυλαγόμαστε μόνοι μας.
ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ
Θα εκφράσω εδώ για πρώτη φορά την βεβαιότητά μου ότι παίζουμε για τον τελευταίο γύρο ενός παλιού, βαρετού και τρομακτικού παιχνιδιού. Τα μηνύματα είναι πολλά, η θρυαλλίδα λείπει.
Και συ λοιπόν / στέκεσαι έτσι βουβός με τόσες παραιτήσεις /
από φωνή / από τροφή / από άλογο / από σπίτι /
στέκεις απαίσια βουβός σαν πεθαμένος:
/ Ελευθερία ανάπηρη πάλι σου τάζουν.