ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΑΜΠΡΟΥ
Η πιεστική πολιτική επικαιρότητα επιβάλλει τον κύριο κορμό των ερωτήσεων σε μια συνέντευξη που πρέπει ασφαλώς να τέμνει τη συγκυρία. Αλλιώς πιστεύω ότι με αυτόν τον άνθρωπο θα μπορούσαμε να συζητούμε ώρες πολλές, συμφωνώντας και κυρίως διαφωνώντας. Αλλά μια από τις μεγαλύτερες απολαύσεις της ζωής είναι η αντιπαράθεση πολιτική, ιστορική ή οικονομική με έναν άξιο συνομιλητή.
Ο Πέτρος Κόκκαλης είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ στις επερχόμενες ευρωεκλογές. Διαθέτει μια έντονη δημόσια παρουσία, με έμφαση στο ζήτημα της κλιματικής κρίσης, μια μεγάλη οικονομική επιφάνεια και φέρει ένα βαρύ όνομα. Οφείλω να ομολογήσω επίσης ότι διαθέτει όχι μόνο γνώσεις, αλλά κυρίως θάρρος να απαντά καίρια στα κρίσιμα διλήμματα της εποχής. Μερικά από αυτά για το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του έθεσα με τις ερωτήσεις μου.
Ποιον θαυμάζετε περισσότερο, κύριε Κόκκαλη, τον πατέρα σας ή τον συνονόματο παππού σας;
Όπως καταλαβαίνετε δεν μπορώ να τρέφω συναισθήματα για την οικογένειά μου με όρους πολιτικής. Είναι οι άνθρωποί μου και ο καθένας τους με επηρέασε με τον τρόπο του. Δεν τίθεται θέμα προτίμησης. Όσα με διαμόρφωσαν είναι μια συλλογή ιστοριών, βιωμάτων και αναμνήσεων απ’ όλους. Δεν θα κρύψω πως είχα ιδιαίτερη σχέση με τη γιαγιά μου, τη Νίκη, μια υπέροχη και γενναία γυναίκα, της οποίας η μνήμη αποτελεί έμπνευση για μένα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τις ιστορίες της, τα εμφύλια τραύματα, αλλά κυρίως τη βαθιά πίστη της στην καλοσύνη του ανθρώπου, ακόμα και για εκείνους που την κυνήγησαν, τους ταγματασφαλίτες και τους μπουραντάδες.
Έχει λυθεί η αντίφαση του πάμπλουτου επιχειρηματία που πολιτεύεται με κόμμα το οποίο ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται τα συμφέροντα των πολλών;
Προσωπικά δεν βλέπω κάποια αντίφαση – το ευρωψηφοδέλτιο στο οποίο συμμετέχω είναι μια πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ, που φιλοδοξεί να εκφράσει και να συσπειρώσει ευρύτερες προοδευτικές δυνάμεις σε μια κρίσιμη στιγμή για τη χώρα μας και την Ευρώπη. Η νίκη αυτού του μετώπου, στις ευρωεκλογές του Μαΐου, θα σημαίνει νίκη μιας ανοιχτής και συμπεριληπτικής Ευρώπης απέναντι στον σκοταδισμό της ακροδεξιάς και στη ρητορική του μίσους που κατακλύζει τη Γηραιά Ήπειρο. Τώρα αν η «αντίφαση», όπως την αποκαλείτε, βασίζεται στις μικροπολιτικές σκοπιμότητες και τη φαιδρή κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σας διαβεβαιώ πως αυτά δεν με αγγίζουν. Υπάρχουν μεγάλες προκλήσεις μπροστά μας για να χάνουμε τον χρόνο μας με κούφιες και παρωχημένες λογικές.
Στην περίπτωση μιας λαϊκής σοσιαλιστικής επανάστασης είστε σίγουρος για την πλευρά του οδοφράγματος που θα διαλέξετε;
Αισθάνομαι ενεργό κομμάτι ενός παγκόσμιου κινήματος που θέτει ως προτεραιότητα το ζήτημα της κλιματικής κρίσης και της μείωσης των κοινωνικών ανισοτήτων. Ως προς αυτό ασφαλώς και έχω επιλέξει πλευρά – ανήκω στις προοδευτικές δυνάμεις, όπως αποτυπώνονται αυτές στο πρόγραμμα των Ευρωπαίων Σοσιαλδημοκρατών και στις απόψεις της κ. Κορτέζ και του κ. Σάντερς στις ΗΠΑ. Αυτή τη στιγμή διακυβεύεται το μέλλον των παιδιών μας, των εγγονιών μας και της αξιοπρέπειάς μας ως μια γενιά ανθρώπων, οι οποίοι μπορούσαν να σώσουν τον κόσμο και δεν το έκαναν. Συμμετέχω, λοιπόν, στον αγώνα εναντίον της σκοταδιστικής δεξιάς, του νεοφιλελευθερισμού και του ανορθολογικού συντηρητισμού. Για μια πιο δίκαιη Ευρώπη, για μια Ευρώπη που δεν περισσεύει κανείς. Αυτή είναι στην πραγματικότητα η μεγάλη μάχη του καιρού μας: να ενισχύσουμε τη δημοκρατία στην Ε.Ε. και στα όργανά της. Αλλιώς είμαστε καταδικασμένοι να ζήσουμε μια νέα μορφή μεταφασισμού.
Σε μια εποχή που ακούγονται πολλές φωνές για μετατροπή της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε αντιδημοκρατικό μπλοκ οικονομικών συμφερόντων που προωθεί την παγκοσμιοποίηση και την αποξήλωση του κοινωνικού κράτους, εσείς διεκδικείτε θέση ευρωβουλευτή. Ποια είναι η άποψή σας για την Ε.Ε, όπως έχει διαμορφωθεί; Τι φιλοδοξείτε να αλλάξετε; Με ποια όπλα θα πολεμήσετε;
Η Ε.Ε. δεν έχει καταφέρει να αναδείξει τη θετική επίδρασή της στη ζωή των πολιτών. Αντιθέτως, τόσο το έλλειμμα δημοκρατίας στη θεσμική της οργάνωση, όσο και οι πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν με αυταρχικό τρόπο λόγω της στρεβλής αρχιτεκτονικής του ευρώ έχουν δημιουργήσει μια αρνητική εικόνα της Ε.Ε. στα μάτια των πολιτών. Οι Βρυξέλλες μοιάζουν πολύ μακρινές, αδιάφορες και πολλές φορές επιθετικές για τη ζωή και τις ανάγκες των Ευρωπαίων πολιτών. Μόνο η ενδυνάμωση της δημοκρατίας σε θεσμικό επίπεδο και ένα πιο αλληλέγγυο και βιώσιμο μοντέλο συνύπαρξης και συνεργασίας θα άλλαζε δραστικά αυτήν την αρνητική εικόνα. Και αυτό είναι που θέλουμε να αλλάξουμε παλεύοντας για ένα Νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο. Η Ευρώπη καλείται τα επόμενα χρόνια να αντιστρέψει το αλγεινό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί από τη δογματική προσήλωση σε νεοφιλελεύθερες οικονομικές δοξασίες και τις κοινωνικές και οικονομικές τους συνέπειες, τις οποίες αξιοποιούν οι κάθε λογής λαϊκιστές και ευρωσκεπτικιστές. Εγώ θέλω να συμμετέχω ως εκπρόσωπος των Ελλήνων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, για να δώσω τη μάχη κατά της κλιματικής αδράνειας, γιατί πιστεύω ότι αυτό είναι το κυρίαρχο ζητούμενο σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Η περιβαλλοντική εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση γύρω από τα θέματα αυτά αποτελούν ισχυρά εργαλεία για να κερδίσουμε το στοίχημα για ένα βιώσιμο κόσμο που θα μας χωράει όλους μέχρι το 2030.
Πού πιστεύετε ότι κρίνεται το παιχνίδι για τους πολίτες, στην Ευρώπη ή στην Ελλάδα; Η επιλογή σας δείχνει Ε.Ε., αλλά μήπως αυτό είναι ένα πρώτο βήμα για την εμπλοκή σας στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας μας;
Το παιχνίδι κρίνεται παντού και προσωπικά προσπαθώ να μην σκέφτομαι μονοδιάστατα, με όρους «τοπικών» ή «ευρωπαϊκών» πλαισίων. Διότι το «ευρωπαϊκό», από τη μια στιγμή στην άλλη, γίνεται «τοπικό». Δείτε για παράδειγμα την προσφυγική κρίση. Συνεπώς, δεν κάνω τέτοιου τύπου διαχωρισμούς. Τώρα όσον αφορά την κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας μας, θα αρκεστώ να σας πω ότι δεν είμαι πολιτικός καριέρας.
Ποιο είναι το ακριβές πολιτικό στίγμα που έχει κατά τη γνώμη σας ο Αλέξης Τσίπρας; Ποια είναι η γενικότερη γνώμη σας για αυτόν;
Ο κ. Τσίπρας είναι ένας πολιτικός ο οποίος εντάσσεται πλέον στη μακρά εκσυγχρονιστική πορεία της ελληνικής Αριστεράς. Κλήθηκε να κυβερνήσει μια χώρα που το προηγούμενο πολιτικό προσωπικό την είχε οδηγήσει σε οικτρή κατάσταση και την κράτησε όρθια. Είναι ένας ικανός άνθρωπος, τον οποίο εκτιμώ. Αν και είναι νέος, ταυτόχρονα είναι και ένας έμπειρος πολιτικός που αντιλαμβάνεται τις σύγχρονες προκλήσεις. Γνωριστήκαμε πριν από πολλά χρόνια όταν εκείνος ήταν δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Αθηναίων και εγώ στον Ολυμπιακό και θέλαμε να έρθουμε σε επαφή με μεταναστευτικές οργανώσεις για να διοργανώσουμε αγώνες ποδοσφαίρου. Τρέφω μεγάλη εκτίμηση για όσα κατάφερε μέχρι τώρα και μοιραζόμαστε κοινά οράματα και ανησυχίες για το μέλλον. Εκτιμώ πως μπορεί να φέρει σε πέρας την ελπιδοφόρα πορεία σύγκλισης των προοδευτικών δυνάμεων στην Ελλάδα, υπερβαίνοντας τις διαχωριστικές γραμμές του παρελθόντος.
Καταγράφηκε μια ισχυρή σύγκρουση με τον τέως συνάδελφό σας στα έδρανα του Δ.Σ. του Δήμου Πειραιώς Ευ. Μαρινάκη. Πολλοί θεωρούν ότι το πολύκροτο πολιτικό διαζύγιο είναι απλοϊκό να ερμηνεύεται με κομματικούς όρους και πως πρέπει να αντιμετωπιστεί ως μια αδυσώπητη σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων μεταξύ των οποίων και ο Ολυμπιακός. Εσείς τι λέτε;
Έχω τοποθετηθεί πολλές φορές πάνω στο συγκεκριμένο ζήτημα και δεν θεωρώ πως είναι χρήσιμο να επανερχόμαστε. Ό,τι είχα να πω το είπα στη συνέντευξη Τύπου, όταν αποχώρησα από τον συνδυασμό. Είναι σαφές πλέον πως με τον Βαγγέλη Μαρινάκη μας χωρίζει άβυσσος πολιτικά και αισθητικά.
Ποια είναι η γνώμη σας για τη Συμφωνία των Πρεσπών; Ποιοι λόγοι υπαγορεύουν την υπογραφή και αποδοχή της; Ποια είναι η δική σας άποψη για τη γεωπολιτική κατεύθυνση της Ελλάδας;
Η Συμφωνία των Πρεσπών είναι ιστορικής σημασίας καθώς λύνει ένα ζήτημα που ταλάνιζε τις διμερείς σχέσεις με τη γειτονική χώρα επί δεκαετίες. Κατά την άποψή μου είναι αδιανόητο μια χώρα όπως η Ελλάδα να μην έχει διπλωματικές σχέσεις επί 30 χρόνια με έναν γείτονά της. Τώρα αν η Συμφωνία ήταν η ιδανική, δεν είμαι εγώ ο ειδικός για να το κρίνει. Ωστόσο, δεν μπορώ παρά να επικροτώ τη βελτίωση των διμερών σχέσεων με όλους μας τους γείτονες.
Φέρεστε από τις δημοσκοπήσεις ψηλά στις προτιμήσεις των εκλογέων. Τι μπορείτε να υποσχεθείτε σε όσους σας ψηφίσουν;
Ένας ψηφοφόρος μπορεί να προσδοκά έναν πολυμέτωπο και συνεχή αγώνα, από πλευράς μου, απέναντι στην (εγ)κλιματική αλλαγή που πραγματοποιείται εδώ και χρόνια και οδηγεί σε λεηλασία φυσικών και ανθρώπινων πόρων καθώς και στη συντριβή της κοινωνικής συνοχής, η οποία αποτελεί κοινό πλούτο για όλους μας. Απέναντί μας έχουμε μια ιδεολογία που προτάσσει τη μείωση του κράτους και διαρρηγνύει το κοινωνικό συμβόλαιο που υπήρχε στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε και τα ζούμε με την άνοδο της σκοταδιστικής και κοσμομηδενιστικής δεξιάς. Εμείς θα παλέψουμε για μια πιο δίκαιη Ευρώπη, για μια Ευρώπη που δεν περισσεύει κανείς, για μια Ευρώπη με λιγότερη γραφειοκρατία και μεγαλύτερη έμφαση στην καινοτομία και ασφαλώς στην κοινωνική συνοχή.
Η στροφή σας στην πολιτική σημαίνει ότι μπαίνει τέλος στην επιχειρηματική δραστηριότητα του Πέτρου Κόκκαλη;
Όπως σας ανέφερα και πριν, δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός. Το μόνο βέβαιο είναι πως, είτε εκλεγώ είτε όχι, θα συνεχίσω ως ενεργός πολίτης τις προσπάθειές μου για να εισαχθεί στην κεντρική πολιτική ατζέντα το πρόγραμμα που προωθούμε ως κίνηση πολιτών «ΚΟΣΜΟΣ» και διέπεται από τις αρχές της αειφορίας, της καινοτομίας, της αλληλεγγύης, των ανθρώπινων δικαιωμάτων και της βιώσιμης ανάπτυξης.
Τι αντιπροσωπεύει η Λιβαδειά στην προσωπική σας μυθολογία;
Είναι ένας τόπος που αγαπώ ιδιαιτέρως καθώς αποτελεί τη γενέτειρα του παππού μου, Πέτρου Κόκκαλη, του οποίου φέρω και το όνομα. Ενός ανθρώπου που τίμησε τα πατρογονικά εδάφη με τη στάση ζωής του, αφήνοντας ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην Ιστορία. Μέχρι και την τελευταία του πνοή λειτουργούσε με ένα βαθύ ανθρωπισμό και ευαισθησία μπροστά στην κοινωνική εξαθλίωση της εποχής, δίχως ποτέ να έχει προσωπικές φιλοδοξίες. Η διαδρομή του αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα. Και μέρος αυτής της διαδρομής είναι και η Λιβαδειά…
