Οδηγός επιβίωσης για πρωτοετείς φοιτητές

Γράφει η Νέλη Χαχάμη

Οι αγωνίες και τα άγχη τέλειωσαν, το κεφάλαιο ‘σχολείο’ έκλεισε οριστικά και σε λίγο καιρό το πατρικό σου δεν θα είναι η κύρια κατοικία σου. Και για ένα πράγμα μπορώ να σε διαβεβαιώσω: αυτό που έρχεται είναι πολύ καλύτερο και απ’ ό,τι φαντάζεσαι και απ’ ό,τι ακούς.

Ανοίγεις μια πόρτα η οποία σε οδηγεί σε ένα ‘μέρος’ ασύγκριτα ωραιότερο απ’ αυτό που ήσουν μέχρι τώρα. Κυρίως γιατί είναι εντελώς δικό σου. Ενήλικος, σημαντικά πιο ανεξάρτητος ξαφνικά, χωρίς υποχρεώσεις ή μάλλον με υποχρεώσεις που μπορούν να περιμένουν και έτοιμος να γνωρίσεις έναν κόσμο μέσα και μόνο από δικά σου βιώματα και τα δικά σου μάτια. Ένας μικρός εξερευνητής που πια δεν είναι και τόσο μικρός και συνεπώς η εξερεύνηση προμηνύεται άκρως ενδιαφέρουσα.

Το viotiaplus.gr ετοίμασε έναν ειδικά προσαρμοσμένο οδηγό επιβίωσης για πρωτοετείς, ο οποίος θα κάνει τα πρώτα σου βήματα ένα τσακ πιο σίγουρα. Και πιο μεγάλα. Ε και πιο σταθερά.
1)Μην ψαρώνεις.
Κανόνας βασικός και πιο δύσκολα εφαρμόσιμος απ’ ό,τι νομίζεις. Όταν πας στη σχολή να γραφτείς, όταν πας στο πρώτο μάθημα, όταν γνωρίσεις τους πρώτους συμφοιτητές τόνισε στον εαυτό σου το εξής: ‘Εεε! Είσαι πολύ μεγάλος πια για να ντρέπεσαι!’ και παράλληλα μην ξεχνάς πως για όλους η φάση είναι καινούρια. Κανείς δεν γεννήθηκε μες στα αμφιθέατρα και κανείς δεν ήξερε από χτες τι διαδικασία ακριβώς ακολουθεί η ευγενέστατη κυριούλα–not– της γραμματείας. Οπότε μην νιώθεις ούτε χαζός ούτε εκτός τόπου, αν χρειαστεί να ρωτήσεις κάτι. Θα βρεθούν πολλοί στο δρόμο σου που επίτηδες θα θελήσουν να σε δουν να ιδρώνεις και να κοκκινίζεις από ντροπή. Καθηγητές(το απολαμβάνουν ιδιαιτέρως όπως θα σου αποκαλύψουν αργότερα), μεγαλύτεροι φοιτητές, πάσης φύσεως κομπλεξικοί. Εσύ όμως έχεις τον αέρα σου και δεν θα στον πάρει κανείς. Είναι δικός σου και πάτε μαζί!

2)Περπάτα.
Όσο γνώριμη κι αν σου είναι ήδη ενδεχομένως η πόλη στην οποία μετακομίζεις, δεν πρόκειται ποτέ να την μάθεις καλά–ειδικά αν μιλάμε για την Αθήνα–και να εξοικειωθείς αν δεν την γυρίσεις με τα πόδια. Νόμος απαράβατος. Επίσης όσο πιο πολύ περπατήσεις και μάθεις δρόμους, δρομάκια, περιοχές, τόσο πιο γρήγορα θα απαλλαχτείς από ανασφάλειες και φοβίες που θα έχεις στην αρχή. Να τονίσω βέβαια και πως αν χαθείς κάποια στιγμή ή χάσεις τη στάση σου στο λεωφορείο–θα τύχει συχνά στην αρχή–δεν τρέχει και τίποτα. Δεν θα μετατραπεί ξαφνικά η ζωή σου σε θρίλερ. Έχεις πια όλους τους χάρτες ανοιχτούς σε δευτερόλεπτα μες στο κινητό σου. Οπότε φόρα αθλητικά και μάθε την πόλη. Δεν φαντάζεσαι πόσο θα σ’ αρέσει!

3)Ξεκίνα τη σχολή στην ώρα της και κανονικά.
Όχι δεν έχει μπει μέσα μου η μαμά μου και ειλικρινά ούτε η δική σου. Απλώς είναι επίσης μια μεγάλη αλήθεια το ότι αν ασχοληθείς απ’ την αρχή και αφιερώσεις μερικές ώρες( εντάξει δεν θα λιώνεις στα μαθήματα κάθε μέρα) ώστε να δεις τι σ’ αρέσει πιο πολύ, τι σου κινεί την περιέργεια, θα ανοίξεις δρόμους πολύ ενδιαφέροντες, πολύ δημιουργικούς και πολύ προσοδοφόρους. Συν το ότι μερικοί καθηγητές, αξίζουν και το πρωινό ξύπνημα και τη νύστα. Και δυστυχώς η σχολή είναι κάτι που όσο το αφήνεις, τόσο πιο δύσκολο είναι να το πιάσεις αργότερα.

4)Εξερεύνησε την πόλη.
Δες διάφορους οδηγούς στο ίντερνετ για τα βασικά και τα πιο διαδεδομένα, μάθε τα σινεμά, τα θέατρα, τα ωραία μπαράκια και βάλε… πρόγραμμα! Κάνε κάθε μέρα κι από κάτι καινούριο μέχρι να αρχίσεις να ανακαλύπτεις και από μόνος σου μέρη. Ψάχνοντας βρήκαμε όλοι τα πιο κλασικά φοιτητικά μας στέκια.

5)Γνώρισε καινούρια άτομα.
Σαν να σε άκουσε μια ανώτερη δύναμη που την παρακαλούσες όλο το χρόνο να περάσετε μαζί με τους φίλους σου στην ίδια πόλη και η ευχή σου πραγματοποιήθηκε. Και να ‘στε όλοι έτοιμοι για τη νέα κοινή ζωή σας. Εδώ όμως πρέπει να προσέξεις το εξής: μην αφήσεις ευκαιρίες νέων γνωριμιών ανεκμετάλλευτες επειδή έχεις ήδη στρωμένη την κλασική παιδική σου παρέα. Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Και θα διαπιστώσεις μάλιστα πως σε λίγα χρόνια το τοπίο στις φιλικές σου σχέσεις θα είναι εντελώς διαφορετικό κι ας ορκίζεσαι τώρα πως όχι. Μην ορκίζεσαι γενικά! Και μην χάνεις ευκαιρίες να διευρύνεις ορίζοντες μέσω νέων ατόμων και συναναστροφών. Είναι φυσικό στην αρχή να βγαίνεις πολύ με άτομα τα οποία ξέρεις απ’ το σχολείο και να μαζεύεστε εν τέλει τόσοι Λιβαδείτες γύρω από ένα τραπέζι που ασυναίσθητα θα ψάχνεις να βρεις την Κρύα στην καρδιά της Αθήνας, όμως σε λίγα χρόνια–και είναι αποδεδειγμένο– συνήθως θα αλλάζεις πεζοδρόμιο για ν’ αποφύγεις τις χαιρετούρες με τους συντοπίτες σου. Οπότε μην είσαι αντικοινωνικός και μην βαριέσαι να ξεβολευτείς. Φτιάξε…ατζέντα!

6)Πού να (μην) πας για να συναντήσεις… πατριωτάκια.
Η πορεία θα δείξει αν τελικά θα αποζητάς λίγο λιβαδείτικο αέρα στην μεγάλη και απρόσωπη–μύθος– Αθήνα ή αν και πεζοδρόμιο θ’ αλλάζεις και πίσω από γριούλες θα κρύβεσαι στο μετρό για να αποφύγεις γνωστούς-άγνωστους. Σε κάθε περίπτωση εγώ θα σε ενημερώσω για το που στην Αθήνα θα πετύχεις σίγουρα γνωστούς. Καταρχάς, Κυψέλη, Πετράλωνα, Ζωγράφου, Ιλίσια και Παγκράτι είναι παραδοσιακά οι περιοχές που νιώθεις σαν το σπίτι σου. Κι όχι με την καλή την έννοια. Τι πεζόδρομος Μπουφίδου, τι Λεωφόρος Παπάγου/Υμηττού/Γρ. Αυξεντίου  Παρασκευή απόγευμα, το ίδιο και το αυτό που λέμε. Φυσικά στους σταθμούς Σύνταγμα, Πανεπιστήμιο, Κεραμεικός και Μοναστηράκι, δεδομένη μια συνάντηση τη μέρα και αυτό με λίγη τύχη, αλλιώς δεν σταματάς να χαιρετάς. Τέλος η ευρύτερη περιοχή του κέντρου και τα κάθε φορά πιο της μόδας μπαράκια και καφέ είναι σταθερά μέρη που ένας Λιβαδείτης περνά τις μέρες και τις νύχτες του. Τώρα ξέρεις και είναι στο χέρι σου το πώς θα κινηθείς!

Με τις έξι αυτές συμβουλές και με την εφαρμογή τους τις κατάλληλες στιγμές δεν μπορεί τίποτα να πάει λάθος. Enjoy!