Ολοκληρώνεται αύριο Παρασκευή η ψηφοφορία για τα Βραβεία Βιβλίου Public. Υποψήφιο στον κλάδο του μυθιστορήματος είναι Ο Σύντομος Χειμώνας της Ληστοκρατίας, το ιστορικό μυθιστόρημα του Δημήτρη Λάμπρου. Μπορείτε να το ψηφίσετε με απλή και σύντομη διαδικασία εδώ: http://www.publicbookawards.gr/2017/index.php
Ο Σύντομος Χειμώνας της Ληστοκρατίας του Δημήτρη Λάμπρου επιχειρεί να ερμηνεύσει έναν κόσμο κλειστό, στην άλλη μεριά της ζωής, τη δυσπρόσιτη και σκοτεινή. Ανοίγει και αποκαλύπτει μια κοινωνία ακοινώνητων, από επιλογή ή ανάγκη, που ομνύει στο όνομα της ελευθερίας και στην ουτοπία του αυτεξούσιου, αν και βουλιαγμένη στο τέλμα των καταδυναστεύσεων.
Μια κοινωνία με τους δικούς της συμβιωτικούς όρους στο περιθώριο της οργανωμένης κανονικότητας, που ακολουθεί τους δαίμονές της αφού απέδρασαν οι θεοί της. Άνθρωποι βγαλμένοι από την γκρίζα άγονη πέτρα της Ρούμελης, με κομμένες ρίζες, μετέωροι ανάμεσα ζωής και θανάτου. Ζωή γυρισμένη από την ανάποδη, στηριγμένη στο ένστικτο και την τύχη.
Πλάι σ’ αυτόν ο κόσμος της εξουσίας, στραμμένος στο φως για να κρύψει το σκοτάδι του. Ανοιχτός και ηχηρός, ομνύει κι αυτός στο όνομα της δύναμης. Χτισμένος στο άψογα διατυπωμένο ψέμα που επιδίδεται σαν αλήθεια, ριζωμένος στην ιδιοτέλεια και στο μικρόψυχο βόλεμα της καλής ζωής, είναι ο προστάτης και εγγυητής της τάξης και της νομιμότητας. Είναι ο παίκτης ψυχών και προσδοκιών και ο αδιαφιλονίκητος νικητής.
Οι δύο αυτοί κόσμοι κινούνται παράλληλα, κάποτε όμως συναντιούνται για να συμπλεύσουν ή να συγκρουστούν ανάλογα με το διακύβευμα και την καλή ή κακή έκβαση της σχεδιασμένης δράσης. Ο υπεράνω πάσης υποψίας εντολέας και ο αδίστακτος ανεπίληπτος εκτελεστής. Κερδίζουν όλοι στις συναλλαγές για να τις τρέφουν.
Μόνο που πρόκειται για ένα αέναο παιχνίδι, επαναλαμβανόμενο στους αιώνες. Ίδιο πάντα. Αλλάζουν μόνο τα πρόσωπα, όχι οι ιδιότητες. Έτσι προχωρά ο κόσμος και συναντά το μέλλον.
Μένει να βρεθεί ένα πρόσχημα για να δικαιολογήσει την ήδη γνωστή συζήτηση για κλέφτες κι αστυνόμους, γύρω από τη διαπλοκή και τη διαφθορά της εξουσίας. Και μια πένα να καταγράψει εύγλωττα σημαίνοντα και σημαινόμενα, να ξετυλίξει τους πολύπτυχους αυτούς κόσμους, να περιγράψει με την ευκρίνεια κάμερας, να διεισδύσει με την ακρίβεια ανατόμου στις ψυχές και στη διάνοια των ηρώων, να θυμίσει ξεχασμένες αλήθειες, να στρέψει την προσοχή στα λίγα πολύτιμα που δίνουν ουσία στη ζωή.
