Του Δημήτρη Λάμπρου
Καθώς διαψεύδονται κατηγορηματικά οι φήμες ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης θα εξαγγείλει από τη Θεσσαλονίκη την κατάργηση των πλημμυρών και στην ανάγκη και των βροχών με ένα νόμο (κι μ’ ένα μόλις άρθρο για να μην διαβάζουμε πολύ) η ραγδαία επιδείνωση του καιρού βρήκε και πάλι τη χώρα ανοχύρωτη. Θάνατοι πολιτών, καταστροφή περιουσιών, καλλιεργειών και εγκαταστάσεων σε μια αρνητικά δυσανάλογη σχέση με τις όντως ακραίες καιρικές συνθήκες αναδεικνύουν πως η Ελλάδα καταχρηστικά συμπεριλαμβάνεται στις προηγμένες χώρες. Μετά από 35 χρόνια πακέτων –μεσογειακών, Ντελόρ, κ.λπ.- μετά από υπέρογκο δανεισμό που οδήγησε στη χρεοκοπία δεν βρέθηκαν κάποια κονδύλια για την αποπεράτωση των απαραίτητων έργων για να μην πνίγεται στην πρώτη νεροποντή.
Η χώρα αποδεικνύεται –το ξέραμε- ότι υπήρξε ανίκανη να κατασκευάσει ένα λειτουργικό δίκτυο ομβρίων που να περιορίζει τις συνέπειες των αναπόφευκτων για να είμαστε δίκαιοι φαινομένων – των καταιγίδων και της πλημμύρας.Ο Τσίπρας φταίει γι’ αυτό θα μου πείτε; Στο μέτρο που του αναλογεί έχει τις ευθύνες του κυρίως επειδή ως κόμμα της αντιπολίτευσης δεν έθεσε το ζήτημα των αντιπλημμυρικών έργων στην προτεραιότητα άλλων σημαντικών θεμάτων όπως η αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών και τα συνέδρια με τον Σλαβόι Ζίζεκ. Όμως η κύρια ευθύνη βρίσκεται στην άναρχη πολεοδομική επέκταση των ελληνικών πόλεων κυρίως –εδώ παρατηρήστε ότι οι καταστροφές δεν περιορίζονται στα αστικά κέντρα αλλά και στα χωριά- που υπέθαλψαν οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης για ψηφοθηρικούς και κερδοσκοπικούς λόγους. Το ίδιο συνέβη και με τα αντιπλημμυρικά έργα που κρίνονται χαμηλής προτεραιότητας καθώς οι πολιτικοί σύμβουλοι θεωρούν ότι δεν είναι άμεσα εξαργυρώσιμα σε ψήφους.
Εξίσου μεγάλες είναι και οι διαχρονικές ευθύνες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στις περιπτώσεις μιας ύποπτης συναρμοδιότητας των φορέων στο θέμα της αντιπλημμυρικής προστασίας που αντί να εγγυάται το δημόσιο συμφέρον πολλές φορές δημιουργεί προσκόμμματα στην κατασκευή των έργων με αποτέλεσμα κοστοβόρες καθυστερήσεις.Η αναστροφή των συνεπειών από τις θεομηνίες με την κατασκευή των αναγκαίων αντιπλημμυρικών έργων είναι δεδομένης της δημοσιονομικής κατάστασης όνειρο θερινής μπόρας. Η καταστροφή που έχει συντελεστεί είναι τεράστια με χιλιάδες χιλιόμετρα ρεμάτων να έχουν μπαζωθεί, χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων να έχουν πυρποληθεί, ολόκληρες πλαγιές να έχουν καταπατηθεί και δομηθεί και τα δίκτυα ομβρίων των πόλεων είναι ανεπαρκή και κακοσυντηρημένα.
Όπως στις περισσότερες περιπτώσεις στην Ελλάδα οι πολίτες οφείλουν μόνοι τους –εντελώς όμως- να διασφαλίσουν τις οικογένειες και τις περιουσίες τους από την οργή της βιασμένης φύσης. Και όπως σε όλες τις περιπτώσεις στην Ελλάδα γι’ αυτό το καθαρά πολιτικό έγκλημα ούτε θα αναζητηθούν ευθύνες ούτε θα πληρώσει ποτέ κανείς.
