Τελευταία Νέα

O εντυπωσιακός καταρράκτης Λειβαδίτης τοποθετείται στα σύνορα του νομού Ξάνθης με τη Δράμα και θεωρείται ο μεγαλύτερος καταρράκτης των Βαλκανίων σε ότι αφορά την ποσότητα αλλά και τον όγκο τρεχούμενου νερού. 

Η προσέγγισή του μπορεί να γίνει τόσο από τη Δράμα, όσο και από την Ξάνθη, μέσω Σταυρούπολης, από όπου και ξεκινάει μια διαδρομή προς το χωριό Λειβαδίτης, το οποίο σε υψόμετρο 1250 μέτρων, κρύβει το δεύτερο πιο περπατημένο μονοπάτι, μετά από εκείνο των Στενών του Νέστου, της ορεινής περιοχής της Ξάνθης, ενώ με μόλις 8 κατοίκους αποτελεί το ψηλότερο χωριό ολόκληρου του νομού. 

Oι πιο όμορφες εικόνες της Δυτικής Ροδόπης, ξεκινούν τη στιγμή που ο επισκέπτης θα ακολουθήσει μια χωμάτινη διαδρομή 2,2 χιλιομέτρων, μέχρι το σημείο έναρξης της κατάβασης προς τον μνημειώδη καταρράκτη Τραχωνίου, ή αλλιώς καταρράκτη Λειβαδίτη. 

Η διαδρομή χρήζει ιδιαίτερης προσοχής ειδικά κατά τους χειμερινούς μήνες, όπου καλό θα ήταν να αποφεύγεται να γίνεται με συμβατικό αυτοκίνητο, μιας και ο πάγος αλλά και τα νεροφαγωμάτων μπορεί να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα, σε αντίθεση πάντα με τους καλοκαιρινούς μήνες που ο επισκέπτης μπορεί ανενόχλητα να ευχαριστηθεί την ίδια πορεία στη φύση. 

Από το σημείο του πάρκινγκ λοιπόν, ξεκινάει μια υπέροχη καθοδική διαδρομή, πνιγμένη στην κυριολεξία στις οξιές, τα σφεντάμια και τις φλαμουριές, μέσω ενός μονοπατιού συνολικού μήκους 2 χιλιομέτρων, που φέρνει τον άνθρωπο πιο κοντά από όσο νομίζει στη μητέρα φύση. 

Φτάνοντας ο επισκέπτης κοντά στον καταρράκτη, το θέαμα είναι μοναδικό. Τα νερά του πέφτουν από ύψος 40 μέτρων με τόση ορμή που ο θόρυβος στο σημείο φτάνει να είναι εκκωφαντικός. 

Η εικόνα του Λειβαδίτη διαφοροποιείται συχνά, ανάλογα με την κάθε εποχή του χρόνου. Έτσι, το καλοκαίρι τα νερά του χαρίζουν πλούσια βλάστηση στις σχισμές των βράχων, ενώ τον χειμώνα, όταν ο καταρράκτης παγώνει, φανερώνεται ένα υδάτινο γλυπτό ανεκτίμητης αξίας καθώς και σπάνιας φυσικής ομορφιάς. 

Η τοποθεσία του καταρράκτη φέρνει στο νου εικόνες παραμυθιών, ενώ η λαϊκή παράδοση αναφέρει πως στα νερά του Λειβαδίτη λούζονταν οι «καλοκυράδες» (νεράιδες), ενώ στις σπηλιές του ύφαιναν, σε πέτρινους αργαλειούς, το αραχνοΰφαντο νεραϊδόγνεμα. Μάλιστα λέγεται ότι στο σημείο χόρευαν στους διονυσιακούς ρυθμούς, οι Σάτυροι. 

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Μετάβαση στο περιεχόμενο